"Joël Voordewind, publiekelijk voorvechter van een ruimer kinderpardon, schudt zijn hoofd. Zijn vurige wens is gestrand in de onderhandelingen."
Hoewel het debat gisteren het langst duurde bij de VVD -- de quasi-liberale fractie ging pas om 23:30 akkoord met het regeerakkoord -- vond het echte debat plaats bij de ChristenUnie. De reden? Kamerlid Joël Voordewind was er absoluut niet over te spreken dat zijn belangrijkste punt, een ruimer kinderpardon, gesneuveld is in de onderhandelingen. Zijn reactie op dat slechte nieuws was te zien voor alle journalisten die bij de Betlehemkerk in Den Haag stonden. Daar sprak de ChristenUnie-fractie met elkaar in een bijgebouw. Wat ze niet wisten was dat alles zichtbaar was voor journalisten.
In de gesprekken met onderhandelaars Gert Jan Segers en Carola Schouten maakte Voordewind verschillende keren duidelijk dat hij absoluut niet blij was met dit onderdeel van het akkoord. Hij schudt met zijn hoofd. Gooit zijn armen dramatisch in de lucht. Het is dan al twintig voor acht, meer dan een half uur nadat de CU dacht klaar te zijn en met een verklaring wilde komen.
Voordewind gaat door. Eén keer is een ander CU-Kamerlid aan het woord, maar de urenlange vergadering draait om hem en het kinderpardon. Hij zet zich er al tijden voor in dat kinderen van uitgeprocedeerde asielzoekers niet zo snel worden uitgezet. Dat punt is er dus niet doorheen gekomen in de onderhandelingen. Maar voor Voordewind is dit niet alleen belangrijk punt in politiek-ideologisch opzicht, maar ook spiritueel. "Laat de kinderen tot mij komen."
Ondertussen had Segers er duidelijk wel genoeg van. Ja, hij begreep dat het moeilijk was voor Voordewind, maar er zat niets anders op. Geen schijn van kans dat CDA en VVD akkoord gaan met verruiming van het kinderpardon. Nu niet, en waarschijnlijk nooit niet. Ook de voorlichter van de ChristenUnie is er klaar mee. Hij gebaart tijdens de vergadering naar buiten: de journalisten staan al lange tijd klaar, Joël. Toe nou!
Voordewind is er niet van onder de indruk. Hij bladert nog eens door zijn papieren. Praat weer met Segers. En Schouten. Het gaat maar door. Pas om vijf over acht geeft Voordewind dan toch toe. Maar van harte gaat het niet. Sterker nog, Schouten voelt zich geroepen om hem in haar armen te sluiten, puur om te laten zien dat ze hem begrijpt en weet dat dit ontzettend moeilijk voor hem was.
Segers heeft beduidend minder begrip. Die neemt een slokje water en bereidt zich voor om zijn verklaring te geven. Tegen journalisten geeft hij toe dat het een "intensieve" bespreking was. Dat kun je wel zeggen ja. Even had het er zelfs alle schijn van dat Voordewind het akkoord mogelijk tegen zou houden.
Nu niet. Maar omdat dit kabinet op een meerderheid van één schamele zetel berust kan Mark Rutte zich alweer opmaken voor een paar bijzonder zware jaren, en moeten wij ernstig rekening houden met vervroegde verkiezingen. Nu al, ja.