De-radicaliseringsprogramma van Nederland is onrealistisch en naïef en is gebaseerd op vrijwilligheid
Boute stellingnamen? Dat zou kunnen, maar in een interview met NU.nl vertelt Nationaal Coördinator Terrorismeberstrijding en Veiligheid (NCTV) Dick Schoof over de aanpak van teruggekeerde jihadisten. Na het interview krijg je toch het gevoel dat men niet echt weet wat ze aan het doen zijn.
Terrorismebestrijding en de aanpak van teruggekeerde jihadisten is een moeilijke taak. Dat komt ook duidelijk naar voren in het interview. Mensen kunnen terugreizen en terechtkomen in asielzoekerscentra, of ze raken verdwaald in Nederland zonder dat de overheid het doorheeft dat ze weer terug zijn, of ze werken helemaal niet mee op het moment dat ze opgepakt zijn. Dat zijn allemaal scenario's waarin het erg moeilijk is om met het probleem om te gaan, maar het geeft ook geen rechtvaardiging voor sociale experimentaten.
Schoof geeft aan dat er een andere aanpak is voor teruggekeerde jihadisten:
"De groep die nu terugkomt wordt daarom harder aangepakt dan de groep die in 2013 - 2014 al terugkeerde naar Nederland. Dat waren de meer gedesillusioneerde strijders. Nu werken we via twee wegen: vastzetten, verhoren en de zaak voor de rechter krijgen. En aan de andere kant de risicoschatting: welk risico vormen deze mensen ín onze samenleving nadat ze vrijkomen."
Dat hoop ik wel dat er een harde aanpak is, want die mensen zijn gevaarlijk en het is verre van het geval dat die mensen spijt hebben, want vaak hebben ze geen andere keus dan maar terug te keren, zeker als je aan de verliezende kant staat. Dat heeft de geschiedenis ook vaak genoeg uitgewezen.
Het nare aspect kwam even later:
En zo’n programma is vrijwillig?
"Ja. Maar ook dit is onderdeel van internationaal debat. De heersende opvatting van deskundigen is dat met een verplichte exercitie je het gedrag niet verandert. Het is de keuze van Nederland om de lijn van de deskundigen hierin te volgen, maar je ziet dat het debat zowel in de politiek als onder deskundigen met enige regelmaat oplaait."
Hiervoor gaf Schoof aan dat heel de wereld er niet veel ervaring is met de-radicalisering en dat Nederland zelfs voorop loopt hierin, maar in 'het land der blinden is één oog koning'. Alle gekheid op een stokje, het programma is gebaseerd op vrijwilligheid en de psyche veranderen en overtuigingen is een zeer complex en moeilijk proces. Je zou zelfs kunnen stellen dat het geforceerd veranderen neigt naar 'propaganda'.
Heb ik alle antwoorden? Zeker niet, maar resocialisatie na een jihadgang is een naïef idee waarin wij in Nederland net doen alsof we erin 'voorop lopen' zonder dat we weten wat we aan het doen zijn.
