Daar gaan we weer: huilmoslima klaagt politie aan omdat ze als agente geen hoofddoek mag dragen

Daar gaan we weer hoor. Slechts enkele maanden nadat een Amsterdamse agente doodleuk over straat ging met een hoofddoek - terwijl de politie haar dat nadrukkelijk verboden had - is er weer een provocerende moslima, deze keer een Rotterdamse, opgestaan die onze veiligheidsbewaarders wil islamiseren. Daarbij bewandelt ze echter een veel laffer pad dan haar Amsterdamse collega destijds deed: ze stapt naar het College voor de Rechten van de Mens in Utrecht, om af te dwingen dat de politie haar het dragen van zo'n ding toestaat. Want discriminatie, zielig, et cetera.

En dat terwijl dat tegen alles waar dit land voor staat, ingaat.

Hoewel er begin dit jaar ook al genoeg islamiserende elementen binnen de Nationale Politie waren die niet negatief tegenover het idee stonden, moest men uiteindelijk toch zonder twijfel concluderen dat dit onverenigbaar was met de principes van onze politie. Daarbij was één motief leidend: als je tegenover een agent staat, sta je tegenover ons rechtssysteem. Je staat niet tegenover een christen, jood, moslim, homoseksueel, VVD'er of wat dan ook: de persoonlijke opvattingen van de persoon achter dat uniform doen er niet toe. Enkel het wetboek telt, en zo hoort het. De politie was altijd neutraal, is dat, en moet dat ook blijven.

De gevolgen van een tegenovergesteld beleid zouden rampzalig zijn. Ik zie het al helemaal voor me: als hoofddoekjes immers toegestaan worden, moeten andere religieuze symbolen dat ook zijn. Als geweld tegen hulpdiensten nu al de pan uit rijst, stel je dan eens voor hoe dat zou zijn als er agenten met kepeltjes zouden rondlopen: die zouden in 'zekere buurten' van ons land letterlijk niet over straat kunnen. Laat staan dat Marokkaanse probleemmakers ook maar voor een seconde naar hen zouden luisteren, voor zover ze dat nu al doen. Hetzelfde geldt voor christenen, die zelfs in ons land stevig moeten uitkomen tegenwoordig. Het gevolg moge duidelijk zijn: in de praktijk zullen alleen moslimagenten het aandurven om hun geloof uit te dragen op hun werkvloer die Nederland heet. En dat noemen wij, inderdaad: islamisering. Nóg meer.

Het lijkt wel een echte Nederlandse traditie te worden: telkens maar weer dezelfde maatschappelijke discussie beginnen in de hoop dat dat debat ooit eens zal eindigen met een uitspraak die jou bevalt. Het erge: dat gebeurt meestal ook. Zwarte Piet is daarvan natuurlijk het beste voorbeeld. Jarenlang is erover gediscussieerd, en jarenlang veranderde er - gelukkig - niets. Wanneer de kwestie echter voor de duizendste keer oplaait, heeft dit land simpelweg geen zin meer om zich er wéér tegen te verweren, waardoor uiteindelijk uit moeheid maar wordt toegegeven. En mark my words: zo zal het met dit onderwerp ook gaan. Agentes met hoofddoekjes zullen over enkele jaren de normaalste zaak van de wereld zijn. Allemaal omdat we eigenlijk maar slappe takken zonder principes zijn.