Nationale Politie zet in op censuur: verklaart kritische agenten ziek om van ze af te komen
De Nationale Politie van Erik Akerboom maakt er een puinhoop van, maar o wee als je als agent daar wat van zegt!
Al op het moment dat Ivo Opstelten, destijds minister van Veiligheid en Justitie, bekendmaakte dat er een Nationale Politie zou komen, brak de kritiek los. 26 verschillende politiekorpsen zouden verenigd worden tot één groot korps onder de leiding van één grote leider hoofdcommissaris, een rol die inmiddels vervuld wordt door Erik Akerboom. Die reorganisatie was één grote chaos en is, zeven jaar later, nog steeds niet afgerond. Talloze posten werden opgeheven, waardoor velen haastig op zoek moesten naar een nieuwe post. Het was hét schoolvoorbeeld van het baantjescaroussel: de partijbobo's hadden natuurlijk weinig moeite met het vinden van een 'geschikte overplaatsing', maar voor vele politiemedewerkers zonder zulke contacten was - en is - het een tijd vol onduidelijkheid.
Onder de leiding van Akerboom - die sinds 2016 de touwtjes stevig in handen heeft - is het niet beter geworden. Sterker nog: hij zorgde voor een geheel nieuwe discussie binnen de politie, door te zeggen dat hij het "voorlopig" nog geen tijd vond voor agenten met hoofddoekjes, maar de deur dus wagenwijd open liet staan voor die mogelijkheid. Inmiddels is het echter akelig stiller geworden bij de Nationale Politie... en nu weten we waarom.
Uit onderzoek van EenVandaag blijkt dat kritiek binnen de organisatie bewust de kop ingedrukt wordt. Niet alleen bestaat er sowieso al nauwelijks een podium voor echte, open discussies daar: kritische agenten worden zowaar weggewerkt. EenVandaag heeft de opnames in handen van een zaak die speelt tussen een agente en andere agenten. Wat begon als een simpele onenigheid over een uitgeschreven boete, liep uit tot situatie waarin de agente in kwestie zo 'lastig kritisch' werd dat de organisatie haar liever weggebonjourd ziet worden. Uit de opnames blijkt dat een mediator die had moet bemiddelen tussen de agente en haar chefs, juist wordt ingezet om kritische medewerkers zo snel én goedkoop - want het blijft natuurlijk wel Nederland - mogelijk weg te krijgen door hen psychisch ziek te verklaren. Lees maar mee hoe het gesprek in kwestie verliep:
(mediator) "Als je haar door een psychiater laat keuren, dan wordt het gewoon wegens ziekte. En jullie zijn ervoor verzekerd.” (politie) “Ja, ja.” (mediator) “Voor ziekte wel en voor die andere niet, dan zijn jullie eigen risicodrager, dus mijn advies aan de politie is, hoewel ik dat nooit hardop zeg, als je van iemand af wilt, doe het dan via de verzekeraar (hard gelach)’ (politie) “Dan valt ie buiten onze kostenpost, want anders krijgen we minder premie terug.”
Dit zijn natuurlijk praktijken die doen denken aan een zekere tijd waarin men het ook niet zo nauw nam met de vrijheid van meningsuiting. Dit is ongetwijfeld niet de enige zaak waarin dit gebeurt, en het is dan ook goed dat dit naar buiten is gekomen. Het lijkt hiermee dan ook een kwestie van tijd voordat de doofpot daar écht opent en de zorgvuldig weggestopte verhalen en schandalen tevoorschijn komen: ze hebben daar naar alle waarschijnlijkheid nog wat lijken in de kast liggen op kantoor, en het is in het belang van dit hele land dat die daar zo snel mogelijk uitgehaald worden.
