Column Jan Roos: (m/v/dinges)

Want laten we eerlijk zijn. Er is keuze uit twee: man of vrouw. Penis of vagina. Meer is er simpelweg niet. Dat er een niche is waar mensen het niet helemaal voor zichzelf duidelijk hebben wat ze zich voelen, prima. Dat er een groep is die niet blij is met de aangeboren sekse, ook goed. Dat die mensen moeten worden opgevangen en psychisch of lichamelijk geholpen worden, natuurlijk. Allemaal goed. Alleen is dit opeens vandaag de dag de norm geworden. Althans, het wordt door een bepaalde groep tot norm verheven. En dat is het gewoonweg niet. De basis wordt niet bepaald door mensen die niet blij zijn met wat er in hun broekje zit, dat is nou juist de marginale afwijking. De basis is heel simpel: jongen of meisje. Punt.

De Holandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, beter bekend als de Hema, kwam met het nieuws dat ze niet meer op de kinderafdeling zullen spreken van jongens- en meisjeskleding. Kids, wat ik overigens een verschrikkelijke term vind, is het genderneutrale stickertje dat nu op de kleren van het winkelketen geplakt gaat worden. Bij de Nederlandse Spoorwegen heten dames en heren door dit gedonder reizigers, bij de Hema jongens en meisjes dus kids. Ik maak er in dit geval niet zo druk om. Mijn dochter pakt eerder dat roze jurkje dan een blauwe overall. Mijn zoons trekken voor geen goud een onderbroek met hartjes aan in plaats van een stoere onderbroek met autoprint. En mochten ze dat toch wel willen dragen, is het ook goed. Dan lopen we naar wat voorheen de meisjesafdeling was en mogen ze van mij daar uitzoeken wat ze blieven.

Dus eigenlijk verandert er niet zo bar veel, alleen is dit maginale geleuter een onderdeel van een veel grotere glijdende schaal. Heel langzaam wordt een poging gedaan om de basis op te schuiven. Wie doet dit? Ik bedoel, zoveel geslachttwijfelaars hebben we niet en het lijkt me toch stug dat dit minieme groepje deze trend in gang heeft gezet. Deze genderneutrale stroming is onderdeel van een veel grotere en bredere groep. Het zijn de fopfeminsiten, gendergekkies, fascistische anti-fascisten, slavernijhuilbalken, de LGBQILLGTFSKLBBI-community, anti-Zwarte Pieters, UvA-meisjes, fobie-strooiers en andere types die eigenlijk gewoon in therapie moeten, maar vandaag de dag een luisterend oor geboden krijgen. Alles moet van hen veranderen. De basis van kleur, de basis van geaardheid, de basis van cultuur, de basis van onze samenleving en ook dus de basis van geslacht. Deze zogenaamde Social Justice Warriors strijden tegen elke bestaande norm, tegen de basis. Want de gemene deler is hun haat tegen alles wat man, blank en hetero is. Daarom moet en zal normaal abnormaal worden.