We worden opgelicht: minder dan twee procent van bootmigranten komt uit landen waar oorlog is

Wat iedereen eigenlijk al wist, wordt nu ook bevestigd door de cijfers: slechts een miniscule minderheid van de migranten die op bootjes in Italië arriveren om vanuit daar in heel Europa asiel aan te vragen, komt daadwerkelijk uit een oorlogsland. Sterker nog: in de top-10 van landen waar de migranten vandaan komen, staat geen enkel land waar oorlog is. Syrië en Libië bungelen onderaan de lijst op nummers 11 en 12.

https://twitter.com/HaraldDoornbos/status/893170161733296128

We moeten dan ook ophouden met het gebruik van het woord "vluchteling" wanneer het gaat om migranten. Mensen uit Nigeria, Pakistan, Gambia, Bangladesh, Senegal of Ivoorkust zijn immers helemaal niet op de vlucht. Er is geen oorlog in die landen, je kunt er veilig wonen. Toegegeven, het is in Europa natuurlijk fijner dan in Guinea. Maar dat is nog geen geldige reden om op bootjes hierheen te komen. We kunnen immers niet iedereen opvangen.

Van alle landen op de lijst is alleen in Syrië echt oorlog. Ook in Libië is het niet al te veilig, hoewel de situatie daar steeds stabieler wordt. Maar zoals te zien in het bovenstaande overzicht komen er twintig keer zoveel migranten uit Nigeria dan uit Syrië en Libië bij elkaar. En wij laten het allemaal maar toe. Wat zijn Rutte, Merkel en Juncker toch ongelooflijk dom!

Gelukkig is Italië de migrantenstroom inmiddels helemaal zat, en begint het Zuid-Europese land actie te ondernemen. Zo nam de Italiaanse marine eerder deze week een schip van een Duitse NGO in beslag dat fungeerde als watertaxi voor Afrikaanse migranten. Het is echter de vraag of het op tijd is. Er zijn inmiddels als honderdduizenden migranten Europa binnengekomen, en die zijn niet van plan om weg te gaan. En onze regeringen doen er helemaal niets aan.

Overigens, ook bij migranten uit Syrië moeten we ons natuurlijk afvragen of zij hier welkom zijn. Het is daar weliswaar oorlog, maar er zijn genoeg veilige landen in de buurt bij Syrië waar deze mensen terechtkunnen, zoals Turkije, Libanon en Jordanië. Bovenstaande cijfers zijn echter des te meer reden om de grenzen volledig te sluiten voor asielzoekers. Het zijn geen vluchtelingen, het zijn gelukszoekers. Daar zitten we niet op te wachten, zeker niet nu onze zorgpremies het komende jaar wéér stijgen.