Duitse agentes zijn ten einde raad: durven 'diverse' wijken niet in, worden steevast "politiehoer" genoemd
Hele wijken in Duitsland zijn no-go areas geworden voor de politie, en wat voor wijken dat zijn laat men daar geen onduidelijkheid over bestaan.
Het gaat steeds slechter met de behandeling van onze ordebewakers: waar agent vroeger een baan was waarbij je misschien niet altijd even vriendelijk, maar in ieder geval met respect werd behandeld, is het nu een regelrechte hondenbaan geworden. En dat is nog lichtjes uitgedrukt: het is geen geheim dat in alle takken van hulpverlening - brandweer, ambulancepersoneel en dus ook politie - geweld tegen hen steeds vaker voorkomt.
Dat dat probleem niet exclusief in Nederland maar ook in vele andere Europese landen voorkomt wordt wel duidelijk na de zoveelste noodkreet van agenten in Duitsland. Of beter gezegd: agentes. Tania Kambouri schreef een boek over haar 14 jaar aan ervaring bij de politie, en haar verhaal is niet mals. Ze vertelt over de harde realiteit die zij en haar collega's dagelijks meemaken in het Ruhrgebied, in het westen van Duitsland. Er zijn daar steeds meer wijken waar ze simpelweg niet meer patriouilleren omdat dat niet meer veilig kan, of in ieder geval altijd met meerdere wagens heengaan.
De reden voor deze angst laat zich wel raden:
Kambouri zegt dat de overlast vooral wordt veroorzaakt door jonge mannen, met hun wortels in islamitische landen. "Ze zijn gewend dat de politie hard optreedt en snel geweld gebruikt. Zo werkt het hier in Duitsland niet. Hier mag dat niet en ik zou ook niet willen dat we een politiestaat worden. Maar de manier waarop we nu worden behandeld, dat kan ook niet."
Het wordt nog erger:
Ook het gebrek aan respect tegenover vrouwen stoort haar. "Het komt voor dat mensen de politie bellen en dan weigeren door mij geholpen te worden."
Oftewel: er heerst een totaal gebrek aan respect voor de politie - en dan met name vrouwelijke agenten - bij islamitische jongemannen, die een steeds groter deel van de bevolking vormen in dat soort wijken. Daarbij schiet Tania's eigen stad Bochum er nog eens negatief bovenuit: de steden in het Ruhrgebied zijn al niet de gezelligste van Duitsland, maar Bochum spant toch wel de kroon wat dat betreft. Ze wordt er "echt heel vaak" uitgemaakt voor "politiehoer", wat natuurlijk niet bepaald motiverend werkt.
Reden genoeg dus voor onze oosterburen om eens serieus na te gaan denken over de manier waarop ze met dit soort politie- en vrouwenhaters omgaan. Mochten ze onverwachts een oplossing vinden, dan moeten wij die hier maar snel overnemen: ook in ons eigen land is agent namelijk allang geen baan waar je echt vrolijk van wordt.
