Hilarisch: Geert Wilders poeiert Jinek en Pauw af. "Nee, ik kom niet langs"
De correspondent van het knetterlinkse programma probeerde het nog één keer. Dat werd dus een volmondig nee.
Hilarische beelden bij de VRT. Die Vlaamse zender zond onlangs een documentaire uit over Geert Wilders, genaamd "Wie is Geert Wilders?" De beelden staan op YouTube. Natuurlijk hebben we hier een clip van de woordenwisseling die ik hieronder beschrijf:
[video width="640" height="360" mp4="http://www.dagelijksestandaard.nl/wp-content/uploads/2017/03/Geert-Wilders-poeiert-Pauw-_u0026-Jinek-redacteur-keihard-af-360p_25fps_H264-128kbit_AAC.mp4"][/video]
Hoewel de 'documentaire' de zoveelste aanval op Wilders en de PVV is, is het je tijd tóch waard om het even helemaal te kijken. Waarom? Nou, alleen al vanwege het moment waarop de Haagse redacteur van het tv-programma Pauw & Jinek het toch nog een keer bij hem probeert, terwijl Wilders zijn uitnodigingen om langs te komen in dat programma al duizend keer heeft afgeslagen.
"Zeg Geert, mag ik je eventjes iets vragen?," vraagt Peter Kee aan Wilders (waarmee hij feitelijk dus al een vraag gesteld heeft). "Zou ik je in de verkiezingscampagne bij Pauw & Jinek kunnen uitnodigen, in die laatste paar weken?"
Wilders gedecideerd: "Nee. Nee, dank je wel."
Kee probeert het nog maar een keer: "Je mag als hoofdgast er zitten!"
Toe nou Geert (volgens mij hoor je Kamerleden gewoon aan te spreken met 'Meneer dit of dat,' maar blijkbaar doet de grachtengordel daar niet aan), alsjeblieft! Puhlease!
"Ik zeg je eerlijk: nee."
Dan heeft Kee nog één troefkaart in handen: "We doen ook nog een correspondents diner, en dat lijkt me echt een kans voor je!"
Wilders:
"Nee. Dank je wel. Ik mag toch nee zeggen?"
"Nou ja, ik heb liever dat je ja zegt," aldus de redacteur van Pauw & Jinek. "Ja dat begrijp ik," antwoordt Wilders, maar dat gaat dus niet gebeuren. Wieberen jongen, veel succes ermee!
Een schitterend moment natuurlijk, maar dan zijn we er nog niet. Als linksmens zijnde kan Kee zich namelijk niet inhouden en moet hij Wilders nog even een sneer geven. Onmiddellijk nadat Wilders verdwijnt richt hij zich tot het filmteam en zegt hij:
"Het is hem net weer niet geworden, zoals je hoort. Maar hij was nog nooit zo beleefd tegen mij, dus blijkbaar was hij zich bewust van de camera. Dit was wel heel netjes."
Ironisch genoeg voegt de linkse nepjournalist daar aan toe:
"Het is jammer dat hij het altijd blijft weigeren gewoon."
Het is echt ongelooflijk dat hij het verband niet ziet tussen zijn opmerkingen over "beleefd zijn" en Wilders' weigering. Hoe groot moet die plaat voor je hoofd dan zijn? Ieder normaal mens begrijpt dat hij in drie korte zinnen heeft bewezen dat Wilders gelijk heeft, maar meneer de journalist kan dat zelf blijkbaar niet bevatten. Moeten we daar nou om lachen of huilen?
