De messen worden geslepen bij de SP: 'Roemer kan geen fractie leiden, laat staan Nederland!'
Het heeft even geduurd, maar bij de SP beginnen de interne ruzies dan toch. Niet zo gek natuurlijk: de partij staat volgens IPSOS op 12 magere virtuele zetels en volgens Maurice de Hond zelfs op 11. Dat zijn er bij de eerste peiler drie en bij de tweede peiler vier minder dan nu. Dat is nogal een wanprestatie van Emile Roemers aangezien de grootste concurrent van de SP, de PvdA dus, helemaal in elkaar gestort is en moeite heeft om boven de tien virtuele zetels uit te komen.
Op de één of andere manier kan de SP niet profiteren van de teloorgang van de PvdA. Anonieme fractieleden die met het AD hebben gesproken weten wel hoe dat komt: het is allemaal de schuld van Emile Roemer.
Een Kamerlid dat anoniem wil blijven legt uit:
"Het broeit omdat er dingen te lang zijn blijven liggen. Conflicten worden niet opgelost. Roemer heeft sinds zijn aantreden nooit onderhoud gepleegd. Want Emile duikt. Hij kan geen fractie leiden, laat staan Nederland. Eigenlijk is het mensonterend. Roemer is een aardige vent en iedereen om hem heen weet dat hij het niet gaat redden. Na de verkiezingen wordt hij gewoon geslachtofferd."
Oef! Dat is geen geringe kritiek zeg! Je ziet het mes al naar de rug van Roemer gaat; de naïeve vent die vrolijk een deuntje fluit terwijl zijn fractieleden elkaar verdringen om de eerste steek te kunnen toedienen.
Een ander Kamerlid van de SP is het daar helemaal mee eens. Deze marxist legt uit:
"Iedereen hoopt op nieuw elan. Het gaat fan-tas-tisch en fan-tas-tisch! Er wordt gehoopt dat we de betrouwbaarheid van Roemer electoraal kunnen verzilveren. Ik heb niet de indruk dat er iets is veranderd aan het weinig zelfkritische vermogen wat er in 2012 voor zorgde dat Roemer bleef zitten."
Ai, ai! Weinig zelfkritisch, er is niets veranderd, terwijl de top van de partij de kop lekker in het zand steekt en net doet alsof het ge-wel-dig gaat. Sorry: fan-tas-tisch.
Wie had dat gedacht: marxisten die aan wensdenken doen. Joh!
Eén van de grootste punten van kritiek is dat Roemer en voorzitter Ron Meyer willen dat de SP de hele campagne over de zorg laat gaan. Zo wil de partij dat er een national zorgfonds komt waarmee de overheid dus een nóg grotere rol in de zorg voor zich opeist, wat natuurlijk alleen maar in meer problemen kan resulteren. Nee, socialisten leren het inderdaad nooit.
Andere fractieleden vinden die focus veel te beperkt. Zij willen het ook over heel veel andere zaken hebben zoals immigratie en integratie en de economie. In hun ogen zijn zij anti-establishment als partij, en dat willen ze uitdragen ook. Helaas voor hen denkt de partijtop daar heel anders over. Die wil juist heel 'serieus' overkomen -- en dat op het moment dat juist populistische partijen het beter doen dan ooit.
Hoe dan ook: we kunnen ons dus opmaken voor een heerlijke broederstrijd in de SP. Sleep de messen maar, oh socialisten, dan pakken wij de popcorn er alvast bij!
