Dit is een mensonterende manier om met ouderen om te gaan.
Verpleeghuis Grootenhoek in Hellevoetsluis is flink onder vuur komen te liggen. RTV Rijnmond heeft namelijk een document ingezien waaruit blijkt dat bewoners maximaal drie keer per dag naar het toilet mogen. Als ze toch vaker moeten wordt daar bijzonder moeilijk over gedaan.
Zelfs de precieze tijden waarop de specifieke bewoner naar de wc mag staan aangegeven: elf uur in de ochtend, twee uur in de middag, en zes uur in de avond. Bezoekers van het verpleeghuis bevestigen dat er "lange wachttijden zijn" voor bewoners die naar het toilet willen.
Bestuurder Harry Luik van Careyn -- de zorginstellen wiens verpleeghuizen met stip de slechtste van Nederland zijn -- spint het vervolgens mooi:
"Mensen die dementerend zijn, zijn vaak rusteloos en willen soms wel 36 keer naar de wc. Wat wij dan vaak doen, is dat wij hen helpen in hun behoefte om zo normaal mogelijk naar het toilet te kunnen. Als het even kan faciliteren we het wc-bezoek uiteraard."
Leuk geprobeerd, maar daar trapt natuurlijk niemand in. Dit gaat niet over dementerende ouderen, dit gaat over een dictatorial, afschuwelijk, asociaal beleid waardoor mensen gedwongen worden om hun plas en poep urenlang in te houden... of het anders in hun broek te doen. Dat is wat de oma van Samantha van Rookhuizen deed toen ze vijf jaar geleden in Grootenhoek woonde:
"Ik ging naar de medewerkers en vroeg om hulp. Zij zeiden: 'We zijn nu aan het pauzeren'. Mijn oma moest dus wachten tot zij hun kopje koffie op hadden!"
Dat vond oma geen goed idee:
"Ze plaste in haar broek, zó boos was ze. 'Nu hebben jullie nog meer werk aan mij', zei ze erbij."
Nou moet je je voorstellen dat je er een lang leven op hebt zitten. Je hebt altijd voor jezelf én voor je gezin gezorgt. Kinderen opgevoed, het prima gedaan op je werk, altijd alles geregeld. Dan, aan het einde van je leven word je ineens in een verpleeghuis gezet waar je maximaal drie keer per dag naar de wc mag...
Het is werkelijk mensonterend.
Dit is dus waarom mijn vrouw en ik met elkaar hebben afgesproken dat als onze ouders niet langer voor zichzelf kunnen zorgen, wij ze in huis nemen. Ik werk in mijn thuiskantoor, dus ik kan de zorg voor bejaarde ouders die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen er best bijnemen. En als dat op een gegeven moment niet meer te doen is -- of als ik weg moet -- dan huren we wel iemand in. Maar ik zal je vertellen dat geen van mijn ouders ooit in een verpleeghuis terecht komt. Dit doe je je hond nog niet aan.