Laat het maar over aan bijzonder intelligente dames om de gekke Mullahs van Iran in hun hemd te zetten. Nazi Paikidze is een buitengewoon goede schaakster. De Amerikaanse kampioene is trots op haar vele overwinningen en wil volgend jaar maar wat graag meedoen aan de wereldkampioenschappen. Helaas is er een probleem: die worden gehouden in Iran.
En Iran, tsja, dat is bepaald geen land waar je voor de lol naartoe gaat -- zeker niet als je je het lot aantrekt van religieuze minderheden, homoseksuelen, en vrouwen. Daarom heeft Paikidze eigenlijk geen zin om een vlucht naar Teheran te boeken. Sterker nog, ze is van plan om het wereldkampioenschap van volgend jaar
te boycotten. De voornaamste reden: de idiote mullahs willen haar en alle andere vrouwen verplichten om een hoofddoek te dragen.
Paikidze is
niet van plan om daar aan mee te doen.
"Het is volstrekt onacceptabel om een van de belangrijkste vrouwentoernooien te houden op een lokatie waar, tot op de dag van vandaag, vrouwen gedwongen worden zich te bedekken met een hoofddoek. Ik begrijp en respecteer culturele verschillen. Maar weigeren je aan te passen kan leiden tot gevangenisstraf en vrouwenrechten worden er in het algemeen zwaar beperkt. Het voelt voor vrouwen wereldwijd niet veilig om hier te spelen. Ik ben vereerd en trots om de VS te mogen vertegenwoordigen op de Vrouwen Wereldkampioenschappen. Maar als de situatie niet verandert, doe ik beslist niet mee aan dit evenement."
Paikidze wordt gesteund door de voormalige pan-Amerikaanse kampioene Carla Heredia uit Ecuador. Zij legt uit:
"Geen organisatie, geen overheid, en ook geen Wereldkampioenschap Schaken voor Vrouwen heeft het recht om vrouwen te dwingen om een hoofddoek op te zetten óf af te doen. Dit druist in tegen alles waar sport voor staat. De sport zou vrij moeten zijn van discriminatie op basis van geslacht, religie, en seksuele geaardheid."
Daarnaast zijn Heredia en Paikidze (volkomen terecht) woedend dat een vrouw niet samen met een man in een kamer mag zitten in Iran -- tenzij ze getrouwd zijn. Voor een schaakster is dit natuurlijk een onwerkbare situatie:
"Wat gebeurt er met deze vrouwen als ze een kamer willen delen met hun mannelijke coach of als ze hun coach kort voor een wedstrijd privé willen spreken?"
Het antwoord moge natuurlijk duidelijk zijn: in Iran betekent dit dat de vrouw ernstig in de problemen komt óf dat er de hele tijd een overheidsofficial mee moet met de vrouw, waar ze ook gaat of staat. Ze zal dan dus geen privacy hebben.
Volgens politiekcorrect links is dat ongetwijfeld geen al te groot probleem -- links wil alles immers maar wat graag opofferen op het altaar van het multiculturalisme,
vrouwenrechten incluis -- maar gelukkig denken deze intelligente én zelfbewuste dames daar heel anders over. Nu hopen dat alle andere schaaksters hun voorbeeld volgen en het wereldkampioenschap van volgend jaar in Iran zo massaal geboycot wordt dat het niet eens door kan gaan.
