Het lijkt nog niet écht te lukken in Turkije, gehoor geven aan de oproep van premier Rutte om de dikke neus niet in Nederlandse zaken te steken. Vorige week ging de telefoon in Ankara. Voor Erdogan. Aan de andere kant van de lijn hing premier Rutte, die het Turkse staatshoofd nog maar eens te verstaan gaf er niet van gediend te zijn dat Turkije zich bemoeit met de binnenlandse aangelegenheden van Nederland. Ophouden de sfeer in Rotterdam, Deventer en alle andere Nederturkse bolwerken op te stoken, gaarne.
Minister Koenders was deze week zelf in Turkije. Ook hij benadrukte dat hij geen behoefte heeft aan inmenging van Turkije en het opstoken van relletjes in ons land. Voor Nederland - meestal nogal een 'stille jongen' in diplomatieke betrekkingen, waren dat ongemeen harde eisen. Als Turkije waarde hechtte aan de band met Nederland, werd er dan ook zeker gehoor aan gegeven. Maar wat doen de Turken? Totaal het tegenovergestelde. In plaats daarvan liet Erdogan onderzoek uitvoeren naar wie de
Gülenisten in Nederland zijn, in een poging ze uit te roken. En nou? Turkije wist er wel
een paar te vinden hoor:
"Het is voor zover bekend de eerste keer dat een Turkse staatsorganisatie zo'n lijst met Nederlandse instellingen verspreidt. Eerder circuleerden op de sociale media wel lijsten met ondernemingen en onderwijsinstellingen die Turkse Nederlanders zouden moeten boycotten, omdat deze banden zouden hebben met Gülen. De herkomst van die lijsten is onduidelijk."
Geheel ten overvloede concludeert de Volkskrant ook:
"De publicatie van de lijst lijkt een grove schoffering van het Nederlandse kabinet door de Turkse autoriteiten. Premier Rutte en minister Koenders van Buitenlandse Zaken deden de afgelopen dagen verwoede pogingen om Turkije ertoe te bewegen om het vuurtje tussen Turkse Nederlanders niet verder op te stoken. De lijst zal spanningen in de Turks-Nederlandse gemeenschap juist opvoeren. Daarmee is de diplomatieke missie om de Turken in te dammen vooralsnog mislukt."
Turkije heeft
nogal z'n best gedaan op de lijst, want het noemt zelfs het christen-democratische
CDA als gedeeltelijk Gülen-bolwerk, vanwege de kandidatuur van enkele gemeenteraadsleden en Alaatin Erdal in het Europees Parlement. Ook Mehmet Cerit - voormalig gemeenteraadslid van GroenLinks - wordt genoemd.
De publicatie van de lijst is een goedvoorbereide actie, en daarmee juist zo'n enorm duidelijk middelvinger die richting Nederland wordt opgestoken. Het moet ook worden gelezen als een poging van de Turkse regering om
Nederturken ervan te weerhouden nog te laten stemmen op het CDA of GroenLinks (die het regeringspersbureau aanduidt als "Arbeiderspartij").
Het wordt zo zoetjes aan eens tijd de Turkse ambassadeur uit te wijzen en de Turkse consulaten in ons land gewoon te sluiten. De sfeer van intimidatie, naming en shaming die de Turkse regering momenteel in ons land aanbrengt, is geen prettige aanvulling op Nederland: zelfs na de expliciete vraag te stoppen met deze ellende volhardt de Turkse regering in deze praktijken. Als diplomatie geen zin heeft, moeten we alle Turkse diplomaten maar verklaren tot persona non grata in Nederland, hè? Als zij het spel hard gaan spelen, moeten wij dat ook doen.
