DENK draagt een masker van 'tolerantie', maar wat vindt de Nederturkse partij eigenlijk van homo's?
DENK zegt op te komen voor 'vrijheid', 'verbinding' en 'tolerantie', maar wat komt daar in de praktijk van terecht? Het lijkt er sterk op dat die mooie waarden van vrijheid en tolerantie door de Nederturkse partij nogal selectief worden toegepast. GroenLinkspolitica Nevin Özütok gaf gisteren een interview aan de site Republiek Allochtonië, over haar plan om de Gay Pride in Istanbul te bezoeken. Er is dit jaar veel gedoe om de homo-optocht in de grootste stad van Turkije. Volgens het stadsbestuur moet de mars worden afgelast omdat de veiligheid niet kan worden gegarandeerd, maar volgens mensenrechtenorganisaties is dat een smoesje – in werkelijkheid is niet veiligheid het probleem, maar het feit dat de Gay Pride niet strookt met de streng-islamitische opvattingen van de Turkse regering.
Helaas zijn die streng-islamitische opvattingen niet slechts in Turkije aan de orde van de dag: ook Tunahan Kuzu, de leider van DENK, kan er wat van. Özütok vertelt in het interview hoe hij haar bekritiseerde toen ze in 2012 aan de Gay Pride in Amsterdam meedeed met een Turkse boot:
[Kuzu] belde me om te zeggen dat hij overal mijn naam hoorde. Mijn deelname aan de Turkse boot viel volgens hem slecht bij de achterban. Toen vroeg ik hem wat hij daarop dan antwoordde. “Je weet toch dat dit onderwerp gevoelig ligt bij de achterban?” vroeg hij. Toen zei ik: “Maar jij bent toch campagne aan het voeren voor de PvdA? En jouw partij denkt toch precies hetzelfde over de vrijheid van homoseksuelen als mijn partij GroenLinks?”
Treffender kan het niet: Kuzu voerde weliswaar campagne voor de PvdA, een partij die beweert homorechten hoog in het vaandel te hebben staan. Toch vond het Kamerlid-in-spé het maar niets dat een andere Turkse politica meevoer op de Gay Pride. Want tja, dat ligt gevoelig bij de achterban. Het illustreert hoe linkse partijen de laatste jaren onze normen en waarden (zoals gelijkheid voor vrouwen en homo's) ondergeschikt hebben gemaakt aan de wens om islamitische kiezers te trekken.
Nu weten we dat de PvdA met die houding een paard van Troje heeft binnengehaald: Kuzu en Öztürk zijn hun eigen partij begonnen, en de PvdA hoeft niet meer op Turkse stemmen te rekenen. Die kiezers gaan naar DENK: een partij die alle ruimte biedt voor achterlijke standpunten over homoseksualiteit, Armenen en Joden. Dankzij de PvdA zit deze partij nu in onze Tweede Kamer – foutje bedankt!