Slachtoffermoslima klaagt dat ze niet wordt aangenomen bij tuincentrum

Van mensen die zich steeds weer een slachtoffer wanen krijg ik altijd een beetje de kriebels. Zo ook van Saloua Elhajou, de twintigjarige moslima die naar het Brabants Dagblad is gestapt omdat ze niet werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek bij tuincentrum GroenRijk in Tilburg vanwege haar hoofddoek. Ze dacht waarschijnlijk dat ze door het inschakelen van de media wel even het bedrijf te kakken kon zetten. In de krant zegt ze:

Maar de eigenaren van GroenRijk laten zich niet gekmaken. Wim van de Noort zegt tegen de krant: "Dit past niet in onze bedrijfscultuur. We vinden het niet gewenst, daar hebben we een uitgesproken mening over." En zijn partner Marjolein: "Het gaat ons om uiterlijk en presentatie. We willen hier ook geen personeel met neusringen en piercings. Als iemand een tatoeage heeft laten zetten dan moet die bij ons volledig bedekt zijn."

Elhajou draagt overigens geen gewoon hoofddoekje. Ze draagt een hijab waarbij ook de nek wordt bedekt. Maar goed, dat doet er niet toe. Waar het hier om gaat, is dat een eigenaar van bedrijf gewoon zelf moet kunnen bepalen welke mensen hij aanneemt. Als hij geen neusringen, piercings en hoofddoeken wil, dan is daar niets mis mee. Hij zegt niet dat hij helemaal geen moslims wil aannemen, hij zegt slechts dat het om uiterlijk en presentatie gaat. Niks mis mee.

Hulde dus voor de eigenaren van tuincentrum GroenRijk, die niet wijken voor de chantagepoging van de zeurende moslima Elhajou. Ja, ik zeg het maar gewoon: ze is een zeurende moslima. Ze gedraagt zich al langer als een slachtoffer. Ze heeft namelijk ook al drie keer (jawel, drie keer, toe maar) gesolliciteerd voor een mbo niveau 2-opleiding, en ze is nog stééds niet aangenomen. Iemand die alsmaar in de slachtofferrol kruipt alsof ze een bange slak is zou ik ook niet aannemen. Grow up, Elhajou.