Rusland is Griekenland in het kwadraat

Het gaat niet echt van een leien dakje op de vredesconferentie in Duitsland. De minister van buitenlandse zaken van Rusland, Sergej Lavrov, uitte oorlogszuchtige taal richting het Vrije Westen:

Dat zijn grote woorden voor een land dat het botte lef had om delen van diens buurland Oekraïne domweg te annexeren. En daarna een vieze oorlog te starten in enkele andere delen van de voormalige kolonie.

Maar de gelijkenissen tussen het Oost- en Zuid-Europese land houden daar niet op. Want zowel Griekenland als Rusland zijn in financieel opzicht totaal aan de grond geraakt door dom en rücksichtlos beleid van diens regeringen. In beide gevallen was het totaal overbodig, maar had men zoveel last van megalomanie dat men dacht op eigen houtje de rest van de wereld wel even aan te kunnen.

Wat ons brengt bij de laatste in het oog springende overeenkomst tussen de twee landen: het voornaamste probleem is dat men zichzelf op geen enkele manier tot een kritische zelfreflectie dwingt. In de ogen van Rusland wordt het land onderdrukt door de EU en is alles in de Oekraïne - ondanks dat Rusland daar met militairen zit - de schuld van Brussel. Waar we kennen we dat verhaal van? Precies. Athene voerde jarenlang een onverantwoordelijk financieel beleid en ging daarbij over de kop in 2009. Maar in plaats van zichzelf de schuld te geven van potverteren en laat-maar-waaien-beleid, heeft het grote Brussel dat alleen maar diens geld terug wil het kennelijk gedaan.

Teksten zoals geuit door Lavrov gisteren zijn dus meer dan alleen een teken aan de wand: ze zijn symptomen van een land dat diens plaats in de vaart der volkeren maar niet lijkt te kunnen vinden. Dat geldt voor Rusland, maar ook voor Griekenland. Het mag dan ook geen wonder zijn dat deze twee corrupte boevenlanden recentelijk de banden flink aan het aanhalen zijn geweest. Soort zoekt soort, immers.