Eindelijk! Pakistan arresteert 10.000 extremisten

Opeens kan het dus wel.

Pakistan is één van die islamitische landen die jarenlang - nee, decennialang - extremisten hebben getolereerd, maar in de afgelopen maand of twee is daar dan eindelijk verandering in gekomen. De reden? De Taliban-aanslag op een school waarbij maar liefst 136 kinderen werden vermoord.

Na de bloederige aanval op een school in Pakistan half december hebben de autoriteiten in het Aziatische land meer dan 10.000 extremisten en terreurverdachten gearresteerd. De regering heeft de strijd tegen radicale bewegingen sterk opgevoerd na de aanslag door de Taliban waarbij 136 schoolkinderen werden vermoord.

Meer dan zesduizend (jawel, 6.000) extremisten werden opgepakt in Khyber-Pakhtunkhwa. Die provincie grenst aan Afghanistan en staat bekend als een waar bolwerk van de Taliban en Al Qaeda. Dat blijkt dus te kloppen. Ik bedoel maar: zesduizend arrestaties. Dat betekent dat er hele dorpen ontruimd zijn, en hele stammen gehalveerd (of zelfs helemaal verwijderd zijn uit de provincie).

Het bewijst maar weer eens dat Taliban extremisten veel te lang heeft getolereerd. Zolang de Taliban en Al Qaeda zich voornamelijk op Afghanistan en India (ook niet vergeten!) richtten had Islamabad geen enkel probleem met ze. Ze grijpen nu pas in omdat ze begrijpen dat zij en hun kinderen zélf het slachtoffer zullen zijn van extremisten als er niets wordt gedaan.

Natuurlijk geldt ook in dit geval beter laat dan nooit, maar toch: het steekt wel een beetje dat Pakistan niets deed toen duizenden burgers (en soldaten) in andere landen werden afgeslacht door deze extremisten. Islamabad trok zich daar niets van aan. Sterker nog, de Taliban zijn jarenlang actief gesteund door de Pakistaanse regering; zij moesten zowel voor problemen zorgen in Afghanistan als tegen India.

Goed, laten we hopen dat Pakistan dit beleid doorzet en inderdaad op grote schaal extremisten arresteert en vervolgens opsluit. Want dat is natuurlijk stap nummer twee: ervoor zorgen dat deze types nooit meer op vrije voeten komen.