Eindelijk: tegenprestatie voor bijstandstrekkers

Een uitkering is geen cadeautje. Je moet er iets voor terug doen.

Het kabinet doet bijna niets goed, maar de nieuwe regel per 1 januari dat iedereen met een bijstandsuitkering iets terug zou moeten doen voor al dat geld dat ze van de belastingbetaler krijgen is meer dan uitstekend. Het zorgt ervoor dat we geen decadente socialistische samenleving worden (of eigenlijk: blijven) waarin we massaal denken dat we recht hebben op een uitkering zonder ook maar iets te hoeven doen om een baan te vinden om weer op eigen benen te staan.

Voor de socialisten die meteen beginnen te steigeren bij het woord 'bijstandstrekkers': die term gebruik ik om de 'uitkeringsgerechtigden' te omschrijven die nog prima kunnen werken maar hun best niet doen een baan te vinden. Die doen liever hun hele leven of ze ziek, zwak en misselijk zijn om maar niet veertig uur per week te hoeven werken. Ik heb het dan niet over de mensen die echt niet meer kunnen werken en zonder uitkering zouden belanden op straat, en ook niet over de mensen die keihard hun best doen een baan te vinden.

Overigens stelt de tegenprestatie in de praktijk niet zo heel veel voor. Gemeenten kunnen bijvoorbeeld zelf bepalen of ze willen dat hun bijstandstrekkers iets terug doen, of dat ze het wel prima vinden zo:

Als gemeenten wél een tegenprestatie verlangen, dan gaat het om vrijwilligerswerk in verzorgingstehuizen, voetbalclubs, scholen, buurthuizen, etc. Dat is geen zware tegenprestatie en het zorgt ook niet voor verdringing op de arbeidsmarkt, maar het laat de bijstandstrekkers wel weten dat ze niet eeuwig in de bijstand kunnen blijven, en dat ze meer tijd en moeite moeten steken in het vinden van een nieuwe baan, desnoods na omscholing. Als ik in de bijstand zou belanden en iedere dag niks anders doe dan thuiszitten, dan zou ik met alle plezier iets terug doen voor de samenleving die mijn uitkering betaalt.