Oh nee, feministisch Nederland is op zijn pik haar handtasje getrapt.
Wat is Thierry Baudet toch een vreselijke vent! Wat een afschuwelijke imitatie van een man! Geestesgestoord! Krankzinnig! Totaal van het padje!
Waarom vraagt u? Oh, nou, hij heeft een roman geschreven over een man die vrouwen ziet als lustobject en ze als vuil behandelt. In het verleden noemden we dat soort werken 'kunst' of in ieder geval literatuur, maar tegenwoordig mag dat niet meer. Alleen zogenaamde vrouwvriendelijke boeken worden nu nog geaccepteerd. U weet wel, van die verhalen waarin de wensen van de vrouw centraal staan en de man alles slikt (niet letterlijk natuurlijk, dat kan alleen andersom. Oh jee, sorry, nou ben ik vast ook heel anti-vrouw bezig). Zeg maar: dominante vrouw die 'weet wat ze wil' ontmoet vreselijk watje met een zwaar minderwaardigheidscomplex.
Baudet doet daar niet aan mee en heeft een tegenovergesteld boek geschreven. Het gevolg? Ad hominem na ad hominem, de ene krankzinnige persoonlijke aanval na de andere. Zo rolt feministisch Nederland namelijk: of je accepteert het feministische evangelie of je bent een barbaar die zo snel mogelijk opgesloten moet worden in een psychiatrische inrichting. Of, nog beter, uitgevers moeten gewoon weigeren zijn boeken te publiceren. Dat zal 'ie voelen, die ranzige psychopaat!
Baudets Islamfobie en Europascepsis heeft plaats gemaakt voor stupide, gefrustreerd, seksisme. Eigenlijk vind ik het lachwekkend. En onbegrijpelijk tegelijk. Ik heb nog niemand gesproken die vindt dat Baudet gelijk heeft, dus misschien moet Baudet, geheel corform zijn eigen logica, het podium ontnomen worden. Al is het maar ter zelfbescherming. Misschien kan hij snel een vriendin vinden die hem op onderdanige toon zegt dat hij zichzelf belachelijk maakt. Misschien zal ze haar hoofd daarvoor in Baudets kruis moeten laten duwen. Als ze mij belooft dat ze door zal bijten, zal ik haar niets verwijten.
Bovenstaand citaat komt uit deze Volkskrant-column van ene Olga Kortz. Ik had nog nooit van haar gehoord, maar blijkbaar is ze schrijfster. Oh sorry, schrijver, natuurlijk. We leven immers in een gender-gelijk land. Deze dame heeft een waanzinnig stuk geschreven waarin ze Baudet van alles en nog wat kwalijk neemt en hem neerzet als een megalomane narcist die vrouwen haat. In de praktijk valt dat natuurlijk best mee, maar hé, dat maakt mevrouw Kortz niets uit. Hij heeft immers het lef om tegen de huidige tendens in te gaan door het debat te openen over mannelijkheid, de vraag wat dat precies is, en over de relatie tussen mannen en vrouwen. Hij doet dat op een tegendraadse manier en dat mag niet. We weten immers allemaal dat kunst bedoeld is om de opvattingen en waarden van de gevestigde orde te verdedigen en te verspreiden.
Toch?
Oh wacht.
Kortzs stuk is zo vreselijk en gevuld met overduidelijke haat voor de persoon Baudet dat ik me afvraag of mevrouw misschien zelf last heeft van allerlei innerlijke demonen; ironisch genoeg is dat min of meer juist wat ze Baudet kwalijk neemt. "Doorbijten" betekent in dit geval dat Baudet van zijn mannelijkheid wordt ontdaan. Wat zit daarachter mevrouw Kortz? Gelooft u misschien dat de enige goede man een castraat is? Waarom mag Baudet niet schrijven dat een man een vrouw vrij hard moet behandelen maar mag u wél stellen dat een man gecastreerd moet worden? Wat is het verschil?
Als Kortz Baudet werkelijk zo verwerpelijk vindt moet ze maar eens goed naar zichzelf kijken. Het beste wat over haar gezegd kan worden is namelijk dat ze geen haar beter is.
Volg Michael op Twitter: @MichaelvdGalien.