Uit de redactie gezet, maar om wie gaat het? Waarom speelt Trouw geen open kaart?
De hoofdredactie van Trouw schrijft vandaag in de krant dat een redacteur is vertrouwen nadat zijn collega's zich afvroegen of hij wel op een juiste manier gebruik maakte van bronnen - en zelfs of de bronnen wel bestonden. De hoofdredactie legt uit:
"Op basis van intern onderzoek, waaronder hoor en wederhoor, is besloten dat de betrokken redacteur afscheid neemt van de krant."
Daarom - je gelooft het niet - laat de krant "onafhankelijk onderzoek" verrichten naar de (wan-)praktijken van de redacteur in kwestie: "Voor Trouw staat de geloofwaardigheid van de krant voorop. Daarin ligt de reden voor dit onafhankelijk onderzoek."
Dat klinkt vreselijk leuk en aardig, maar er is wel een probleem. Nou ja, twee eigenlijk. Ten eerste is de toon van het bericht absurd te noemen. Zoals freelance wetenschapsjournalist Arno van 't Hoog twittert:
Pijnlijk, een krant die bij fraude communiceert als een universiteit of ministerie. pic.twitter.com/ow8KGv0UuG
Arno van 't Hoog (@arnovanthoog) November 12, 2014
Van een krant zou je verwachten dat men hier openlijk over communiceert en meteen ook even duidelijk maakt om welke berichten het gaat. Er is namelijk niets zo schadelijk voor een krant als een frauderende en bronnen-verzinnende redacteur. Op het moment dat zo'n man (of vrouw) ontmaskerd wordt moet de afhandeling op een zo transparant mogelijke manier gebeuren.
Zorgwekkend, natuurlijk, maar Trouw maakt het nog een beetje lastiger voor zichzelf:
Journalisten die de naam van een frauderende collega stil houden? Doei, geloofwaardigheid!
Jan Dijkgraaf (@jndkgrf) November 12, 2014
Nu weet GeenStijl om wie het gaat - Perdiep Ramesar "die naam maakte en faam verwierf met zijn Shariadriehoekverhalen over de Schildersijk" - maar Trouw had dat zélf moeten zeggen. Frauderende journalisten hoor je namelijk aan te pakken en lezers moeten kunnen achterhalen welke berichten waarschijnlijk onjuist waren. Bij een anonieme redacteur is dat wat lastig. Ook is het van belang voor andere kranten: als Perdiep ergens anders soliciteert is het handig als zijn mogelijke toekomstige werkgever weet dat hij misschien niet honderd procent betrouwbaar is.
Kortom, Trouw heeft er in eerste instantie een puinhoop van gemaakt door een redacteur in staat te stellen om te frauderen, en vervolgens door zijn identiteit te beschermen toen bekend was geworden dat hij een schrijver van fictie is. Je zou beter verwachten van een krant die tot niet eens zo lang geleden bekend stond als kwalitatief vrij hoogstaand. Zeg maar dag met je handje tegen je geloofwaardigheid en betrouwbaarheid.
Volg Michael op Twitter: @MichaelvdGalien.