Machtsstrijd binnen Socialistische Partij

Niet alleen bij de PvdA heerst ontevredenheid over de eigen partijleider. Ook bij de SP zit het niet helemaal lekker. Er is steeds meer kritiek op Emile Roemer, die maar niet weet te profiteren van de slechte peilingen voor de PvdA. Terwijl de PvdA zakt en zakt in de peilingen tot een laagterecord van 12 zetels, blijft de SP op 15 zetels steken, precies evenveel zetels als de socialisten nu in de Kamer hebben.

Roemer is een beroerde SP-leider en SP-Kamerlid Sadet Karabulut weet het. In een interview met NRC zegt Karabulut dat haar partij zichtbaarder moet zijn en dat de SP de afgelopen tijd (lees: onder Roemer) "te braaf" is geworden. "Misschien proberen we te veel het redelijke alternatief te zijn. ( ) Daardoor hadden we misschien minder oog voor wat er buiten het Binnenhof gebeurde." Dat Karabulut staat te trappelen om Roemer uit de fractie te kicken blijkt wel:

Als Roemer verstandig is, organiseert hij komende week nog een persconferentie om aan te kondigen dat hij stopt als partijleider. Wat Karabulut hier zegt, is namelijk 100 procent waar: de SP is inderdaad hartstikke onzichtbaar en Roemer doet het niet goed. Hij heeft zijn cijfers niet paraat en hij kiest er bewust voor géén permanente campagne te voeren, en dat is nou juist wat de SP wél nodig heeft.

Als Roemer ondanks deze harde kritiek op het pluche blijft zitten, zal de aanval op zijn positie vanuit de partij alleen maar sterker worden, waardoor de SP verder wordt beschadigd en nog minder kiezers overwegen te stemmen op de SP. Kortom, als Roemer het beste voor heeft met zijn partij stapt hij zo snel mogelijk op. Ik zeg niet dat Karabulut een betere partijleider zou zijn, maar veel beroerder dan Roemer krijg je ze niet.