Weer een goed artikel op Jalta: schrijfster Annabel Nanninga legt bloot hoe het fijnmazige web van Turkse organisaties in Nederland opereert.
Goede artikelen over de Turkse gemeenschap zijn doorgaans moeilijk om aan te komen in Nederland. Of ze zijn batshit insane, compleet met complottheorieën over hoe iedere Turk een pion van Erdogan is om Europa om te toveren tot Eurabië. Ofwel ze zijn van een naar wierook stinkende GroenLinks-achtige naïviteit en wordt met passie betoogd dat iedere Turkse immigrant Nederland een hoop rijker heeft gemaakt, tot de laatste passieve uitkeringstrekker nog aan toe
Juist daarom ben ik zo blij dat een site als Jalta binnenkort bestaat. Als één van de weinigen durft dit medium wel de lastigere,
genuanceerde waarheid te vertellen:
De Turkse gemeenschap staat niet bekend om hinderlijke straatoverlast. Turken worden zelden geassocieerd met radicale islam, terrorisme en jihad. Turken hebben winkels en restaurants, bemoeien zich redelijk met hun eigen zaken en als er al iets negatiefs over ze te melden valt, dan is het vaak drugscriminaliteit of eerwraak, is grosso modo het beeld dat veel autochtone Nederlanders van Turken hebben. Drugshandel en eerwraak zijn zeker niet fraai, maar komt beperkt voor. Al met al staat de Turkse medelander er niet heel slecht op. En dat is voor een groot deel wel terecht.
Maar voor een deel ook niet.
Vervolgens legt Jalta bloot hoe de "TRSO's" (Turkse Religieuze Stromingen en Organisaties) precies opereren in Nederland. Nanninga verhaalt over Diyanet, wat in essentie gewoon een lobby-orgaan is van de Turkse overheid en streeft naar de volledige afschaffing van de democratie. De onwenselijke praktijken rond islamitische internaten wordt opgerakeld, en ook wordt aangehaald hoe bijvoorbeeld de Gülen-organisatie zich inzet om het debat te beïnvloeden door allerlei mensen te fêteren met prijzen en feestelijke onthalen.
Zoals ook Nanninga al schrijft is het allemaal niet zo ernstig als een stel losgeslagen ISIS-strijders die hele stammen onthoofden en 2000 jaar geschiedenis in Irak uitwissen. Wel concludeert ze dat door de schimmige manier waarop deze zogeheten TRSO's optreden de Turkse gemeenschap op oneigenlijke wijze veel invloed weet te verwerven. Want, zoals ook het Jalta-artikel besloten wordt:"Wiens baklava men eet, diens woord men spreekt."