Alleen maar slechte opties.
In een bijzonder interessant stuk voor National Review legt Ira Straus uit waarom er uiteindelijk westerse grondtroepen moeten komen in Irak (en Syrië) om ISIS permanent te verslaan.
There has been a lot of solid analysis on the military need for boots on the ground. The political need is even greater.
Without Western boots on the ground, a military victory can come in one of two bad forms:
1. Smash the enemys power structure without putting anything in its place.
2. Rely entirely on local forces on the ground. In the Mideast this means sectarian and tribal militias, pursuing their own mutually contradictory agendas alongside the agenda they sometimes share with us.
Zoals Straus schrijft betekent dit bepaalde groepen halfslachtig worden gesteund, waarna de hulp wordt ingetrokken op het moment dat we door hebben wie de wapens en financiën precies krijgen; maar al te vaak gaat het naar radicale clubs die op hun beurt terrorisme niet vermijden om hun doelen te bereiken. "We are left in a Catch-22," aldus Straus, "thanks to our own stand-off poliicy."
Daarom is ""a core force of Western boots on the ground what is needed to unite the local forces around our agenda en ensure an overall gain from our aid to them."
Ik zou zeggen: lees het hele verhaal even rustig door, en stuur 'm daarna vooral naar zoveel mogelijk kamerleden.