Na een korte periode van stilte heeft Hamas diens raketaanvallen op Israël hervat. Wapenstilstand? Dat was maar een tijdelijke toestand, uiteraard.
Voor wie een fervent Hamas-watcher is, of regelmatig
De Dagelijkse Standaard leest, mag dit natuurlijk geen verrassing zijn: ondanks de wapenstilstand die Israël en Hamas sloten werd er gisteren
een Hamasrakket vanuit de Gazastrook afgeschoten richting het zuiden van Israël. De lancering was voor Hamas gelukkig een grote mislukking, want er zijn geen gewonden gevallen, en er is ook geen noemenswaardige schade aangericht.
Maar dit had uiteraard heel goed anders kunnen aflopen, en het toont dan ook het gewetenloze dubbele gezicht van de Palestijnse terreurorganisatie. Nog maar drie weken geleden werd er tussen de strijdende partijen immers een wapenstilstand gesloten. Israël heeft zich inmiddels braaf teruggetrokken van het Gazaanse gebied en geen luchtaanvallen meer uitgevoerd en zich dus netjes aan de voorwaarden van de wapenstilstand gehouden.
Hamas echter.. yep, vuurt weer raketten af. Iemand die zich niet in het conflict heeft ingelezen zal dat misschien vreemd vinden. Er zijn na een korte maar bloederige strijd meer dan 2000 doden gevallen, net nu er enkele weken sprake is van vrede. Waarom zou je dat als organisatie op het spel willen zetten?
Welnu: omdat Hamas geen organisatie is die enig belang stelt in een mensenleven, natuurlijk. Hamas zou graag elke man, elk vrouw en ieder kind op de Gazastrook opofferen als dat zou garanderen dat Israël vernietigd wordt. Het is een organisatie die bestaat door en voor het antisemitisme.
Waarom dan toch een wapenstilstand aangaan? Een doodsimpele logistieke reden: bevoorrading. Hamas wordt door dik en dun gesteund door Iran, maar heeft toch een aanzienlijk deel van diens wapenvoorraad in vlammen op zien gaan. Men heeft tijd nodig voor
de herbewapening.
En nu dat laatste proces kennelijk langzaam weer op gang komt, kunnen er ook weer wat raketten op Israël afgevuurd worden. De strijd van Hamas tegen 'de Zionisten' zal immers niet stoppen voordat de laatste Jood het soevereine 'Palestina' verlaten heeft.