Sinjar: het gebergte des doods
Overal doden, overal lijden.
Jonathan Krohn van de Daily Telegraph is de eerste Westerse journalist die mee mocht vliegen naar het Sinjar gebergte om te zie hoe het de Yezidi's vergaat. Zoals u weet zitten daar tienduizenden Yezidische Koerden vast. Amerikanen en Irakezen droppen er voedsel en drinken, maar dat blijkt allemaal veel te laat te komen.
"Honden eten de lichamen van de doden," aldus Haji Khedev Haydev, die met Krohn sprak. Hij is één van de relatief weinige Yezidi's die erin slaagde om dwars door de linies van ISIS naar veiligheid te rennen.
Vreselijk genoeg is dit de werkelijkheid op het gebergte van Sinjar:
I was on board an Iraqi Army helicopter, and watched as hundreds of refugees ran towards it to receive one of the few deliveries of aid to make it to the mountain. The helicopter dropped water and food from its open gun bays to them as they waited below. General Ahmed Ithwany, who led the mission, told me: It is death valley. Up to 70 per cent of them are dead.
De Amerikanen droppen weliswaar duizenden liters water en weet-ik-hoeveel kilo's eten op de berg(en), maar de Yezidi's hebben daar niets aan. "De hulp is nutteloos omdat het van 15,000 foot hoog uit een vliegtuig wordt gegooid, zonder parachutes." Het gevolg: de pakketen exploderen op het moment dat ze de grond raken.
Volgens Krohn zijn vele honderden - zo niet veel meer - al gestorven. Het gaat daarbij ook om heel veel kinderen. Een Peshmerga-strijder legt uit: "Om eerlijk te zijn is er gewoon niet genoeg voor iedereen. Vijf mensen moeten één fles delen." En dat terwijl ze in de hitte rondlopen, op de vlucht voor ISIS. Een ontsnapte Yezidi legt uit dat hij bij een groep zat van 200 individuen, waarvan er op dit moment al 20 zijn overleden. "We kunnen het nog maximaal twee dagen uithouden, daarna is het afgelopen," aldus de 28-jarige Saydo Haji tegen de Telegraph-correspondent. Een andere vluchteling, Emad Edo, legt uit dat hij zijn nichtje aan haar lot heeft overgelaten. Ze had de kracht niet eens meer om haar ogen open te houden. "Ze ging dood, dus we lieten haar achter en ze stierf." En nee, zijn nichtje is niet bepaald de enige Yezidi die overleden is: "Zelfs de grotten stinken verschrikkelijk."
In één bepaalde grot zouden er minimaal 50 lijken liggen, stuk voor stuk van Yezidi's die gestorven zijn van de honger en dorst.
De Yezidi's zeggen geheel terecht dat ze zich in de steek gelaten voelen. "Niemand heeft ons geholpen," de Iraakse overheid niet, Amerika niet, en eigenlijk ook de Peshermga niet. De Koerdische strijders hebben het wel geprobeerd, maar zijn er gewoon niet in geslaagd om ISIS weg te houden bij de Yezidi's... en nu er eenmaal tienduizenden Yezidi's verstopt zitten op het Sinjar gebergte is de Peshmerga gewoon niet in staat om ze er weg te halen of ze goed te bevoorraden. Amerika kan ze wél in één klap bevrijden, maar president Obama is daar blijkbaar totaal niet in geïnteresseerd.
Als dit eenmaal over en voorbij is vraag ik me af hoeveel Yezidi's overleden zijn. Iedere dag word ik een beetje banger dat we over een paar weken of zelfs een paar dagen alleen nog maar lijken vinden op Sinjar. En dat terwijl het Westen best had kunnen ingrijpen.
