Hoe islamitisch is ISIS?

Spoiler alert, het correcte antwoord luidt: 100%.

Dit keer heb ik de video niet bekeken, ik word er te kwaad van en woede komt het denkproces niet ten goede. De stills waren erg genoeg: James Foley, geknield in een oranje overall type Guantanamo, met een in zwart geklede Britse ISIS-extremist met bivakmuts naast hem. Ik heb wel een geluidsfragment gehoord, het Londonse accent van de beul geeft het drama een surrealistisch element. Even later is Foley dood en blijkbaar de islamitische heilstaat een klein stapje dichterbij gekomen. Ik moet denken aan de woorden van Brad Davis in Midnight Express: “Voor een natie van varkens is het vreemd dat jullie ze niet eten.” Dat is ISIS voor mij.

Dit gezegd hebbend, hoef je niet lang te wachten op de politiekcorrecte reacties. Nee, geen zinnig mens neemt het nog voor ISIS op, daarvoor zijn de beelden te schokkend. Wel zijn er onzinnige mensen te over die staan te juichen bij dit soort misdaden, de moslimmongolen van de pro-ISISdemo in de Schilderswijk, de nieuwe Haagse NSB’ers Abdoe Khoulani en Arnoud van Doorn van de “Partij van de Eenheid” en wat puberale totaalverliezers op Twitter en Facebook.

“Dit is geen islam”

Nee, de door veel moslims en roomblanke apologeten gekozen strategie is niet rechtvaardiging, het is ontkenning. Niet van de daden als zodanig, dat lukt anno 2014 niet meer, maar de ontkenning van hun islamitische karakter. Dat kan in de vorm van in de Arabische wereld razend populaire complottheorieën, liefst antisemitische à la Yasmina Haifi, of de meer light-versie van ontkennen: “dit is geen islam”.

Het is het beruchte "no true Scotsman" argument. Iemand ziet gedrag dat hij afkeurt, komt erachter dat de dader tot zijn eigen groep behoort en plaatst de dader automatisch buiten die groep. ISIS vermoordt onschuldigen, moslims vermoorden geen onschuldigen, dus is ISIS niet islamitisch. Aangezien iedereen met een greintje verstand inziet hoe onzinnig deze vorm van wensdenken is, zou je verwachten dat deze stelling geen aanhang vindt, maar dat zou op zich alweer wishful thinking zijn. Ondanks het feit dat “ISIS kan niet islamitisch zijn” vergelijkbaar is met “Jan is Amsterdammer, Jan is Feyenoordfan, dus alle Amsterdammers zijn voor Feyenoord”, kun je de grachten dempen met halve zolen die en pleine publique deze onzin verkopen.

Woensdagavond was bij Knevel en Van den Brink Arie Boomsma halve zool van dienst. “ISIS heeft niets met de islam te maken”, wist Arie over de onthoofding van James Foley. Hij had zelfs een vergelijking met homohaat binnen het christendom – ook dat had niets met zijn geloof te maken. Ik zou willen zeggen: lees de bijbel en kijk eens wat er in Oeganda gebeurt, maar who cares wat La Boomsma vindt. Erger was dat een kenner als Rena Netjes hem bijviel, daarbij driftig en nogal selectief naar de koran verwijzend, al moest zelfs zij toegeven dat er ook wel een hoop over wraak en geweld in dat prachtboek te vinden is.

Kalifaat

Dus laten we eens kijken wat ISIS wil en doet en dat vergelijken met wat er zoal in de bronnen van de islam – koran en hadith (daden en spreuken van de profeet Mohammed) – over wordt gezegd. Aangezien de koran het onfeilbare woord van God zelf is, hoeven we niet teveel aan interpretatie te doen, de overgrote meerderheid van de moslims vindt sowieso dat hun heilige boek maar één uitleg, de letterlijke, kent. ISIS wil een kalifaat onder de sharia stichten, beide begrippen zijn niet alleen ontegenzeggelijk islamitisch, zij zijn zelfs uitsluitend islamitisch.

Het khilafat is de voortzetting van de door Mohammed zelf gestichte en geleide natie, kalief betekent dan ook “opvolger”. Zonder u met soera’s en ahadith om de oren te slaan, mag u van mij aannemen dat de basis van het kalifaat stevig ligt in de koran en de traditie van de profeet. Nu zijn er in de loop der eeuwen allerlei voorwaarden aan zo’n kalifaat gesteld en je zou erover kunnen twisten of de IS van Abubakr al-Baghdadi daaraan voldoet, maar het streven naar de pure moslimstaat onder een strikte en zuivere uitleg en toepassing van de religieuze wetgeving, is zo islamitisch als de weg naar Mekka.

Om het kalifaat te bereiken voert ISIS jihad, nog zo’n begrip dat 100% islamitisch is. Nu roepen dezelfde apologeten natuurlijk dat jihad eigenlijk een innerlijke strijd tegen het kwaad is, maar door hen laten we ons geen zand in de ogen strooien. Ja, er bestaat een zogenaamde “grote” jihad die voldoet aan die definitie, maar de oorspronkelijke – “kleine” – jihad is toch echt een heilige oorlog ter verdediging van de (ware) islam. ISIS strijdt tegen wat zijn aanhangers en met hen de meeste soennieten als ongelovigen of zelfs vijanden van de islam zien - sjiieten, alawieten, yazidi’s, nu zelfs Amerikanen en op termijn natuurlijk de hoofdprijs: de Joden – en doet daarmee hetzelfde als moslims al bijna 1400 jaar doen. We mogen niet vergeten dat Mohammed zelf een veldheer was en dat de islam praktisch overal met het zwaard is verbreid. Gebieden waar inwoners zich spontaan tot de “Ware Religie” bekeerden en niet onder druk van verovering, zijn op de vingers van een hand te tellen.

Onthoofden

Dan de methodes: die zijn niet fraai, maar om nu te zeggen dat zij niet islamitisch zijn? Onthoofden was al een traditie in de vroege islam, de profeet zelf liet in 627 een kleine duizend Joodse mannen van de Beni Quraiza-stam op deze wijze executeren en het is duidelijk dat ISIS zijn voorbeeld probeert te volgen. Of beweren de wegkijkers nu ook al dat Mohammed zelf geen moslim was? Ook de jizya, de speciale belasting voor dhimmi’s die de Islamitische Staat heft, kent een lange geschiedenis en is stevig geworteld in de hadith.

Recapitulerend: kalifaat, check. Sharia, check. Jihad, check (inclusief onthoofdingen die, zoals Rena Netjes ook al aangaf, in de islamitische theocratie bij uitstek, Saoedi-Arabië, heel normaal zijn). Jizya, check. Conclusie: ISIS is niet alleen islamitisch, hij is zelfs door en door islamitisch. Maar goed, aan eenieder die tot logisch denken in staat is, liet de naam van de terreurorganisatie al weinig aan duidelijkheid te wensen over.

Natuurlijk staat de koran ook vol met mededogen en vrede, zelfs met specifieke regels van oorlogsrecht die ISIS met voeten treedt. Dat is het probleem met religieuze teksten, de eerste die niet vol met tegenstrijdigheden staat moet nog worden verzonnen. Je kunt met koran en hadith in de hand hardop beweren dat ISIS-beulen slechte moslims, maar niet dat zij geen moslims zijn. Sterker nog, je zou er evengoed uit kunnen afleiden dat zij de perfecte islamieten zijn, want hun levens lijken in de praktijk aanzienlijk meer op die van de profeet (het streven van elke moslim) dan die van de gemiddelde Nederislamiet die zijn biertje drinkt, niet te vaak bidt, de moskee links laat liggen en eigenlijk alleen tijdens de ramadan echt met zijn geloof bezig is. Omdat de buren dan op hem letten.

Schuldgevoel

En daar zit hem het probleem. Veel gematigde moslims weten dit in hun hart, ergens bewonderen zij de fundamentalisten die het leven van hun geliefde profeet proberen te imiteren. Dit schuldgevoel uit zich in ontkenning omdat het alternatief ondenkbaar is. “Is de beul van James Foley een betere moslim dan ik?” Nee, dan is het veiliger zijn “islamiciteit” maar helemaal te ontkennen. Takfir heet dat, andere moslims bestempelen als ongelovigen. En vreemd genoeg is dat nu precies hetzelfde als ISIS doet, zijn leden worden in de seculiere Arabische pers niet voor niets standaard als takfiri bestempeld.

Waarom ook niet-moslims meedoen aan het “ISIS is niet islamitisch” wensdenken, is een andere vraag en blijft voor mij een compleet mysterie. Een intellectuele hersenschim waarvan ik eerlijk gezegd dood- en doodziek word. Het is een vorm van politieke correctheid die ik nooit, abadaan, zal begrijpen.

Volg Bart Schut op Twitter en Facebook.