Er is een monster gecreëerd

De VS heeft een paar luchtaanvallen uitgevoerd op strijders van de Islamitische Staat. Of deze aanvallen veel effect hebben gehad, valt nog maar te bezien. Vooralsnog is de frontlijn in Irak niet veranderd. Sterker nog, het heeft er alle schijn van dat ISIS verder oprukt en de Peshmerga (Koerdische strijders) nog steeds geen antwoord hebben op de jihadisten die met ware doodsverachting hun islamitische kalifaat uitbreiden.

Op de andere gevechten van ISIS hebben de aanvallen van Amerika al helemaal geen effect. ISIS probeert op dit moment de Tabqa luchtbasis in Syrië te veroveren. Na het verlies van Brigade 93 (een basis in de provincie Raqqa waarbij ISIS veel materieel buit maakte) zou dat een nieuwe grote klap zijn voor Assad. Het is ook maar de vraag of Amerika (en het Westen) wel willen dat de aanvallen effect hebben op ISIS in Syrië. Tot nu toe hebben zij de oppositie in Syrië gesteund in hun strijd tegen Assad. Elke raket die de VS op ISIS afvuurt, helpt Assad (indirect) een klein handje. Chaos dus.

Terrorisme
In een interview met The New York Times zegt Obama iets slims en iets treurigs tegelijk. Volgens hem is de strijd tegen ISIS niet militair te winnen. Zodra de vliegtuigen zijn vertrokken, keren de terroristen terug. Geen land weet dat beter dan de VS. Jaren hebben zij in Irak geprobeerd het terrorisme te stoppen. Het resultaat zien we nu. Nog nooit waren terroristen zo sterk, zo groot en zo gevaarlijk. Ook in Afghanistan dreigt een Irak-scenario als het westen zich helemaal terugtrekt.

Er is een veelkoppig monster gecreëerd. Niet alleen in Irak en Syrië. Ook in Libië is er al een Islamitische Staat. Libanon wordt langzaam meegezogen. In Jemen begint de onrust, ook daar willen terroristen een emiraat stichten. Hoelang blijft het in Saoedi-Arabië rustig? Het monster heeft honger. Heel veel honger. Het kalifaat kent geen grenzen, alleen maar fronten.

Doorwoekeren
Overal hoor ik roepen om de vernietiging van ISIS. Begrijp mij goed, ik wil dat ook. Graag! Het kan ook, het Westen zal heel veel jihadisten naar de overkant van de doodsjordaan sturen. Qua superieuriteit redden we dat met gemak. Maar het monster vernietigen, dat kunnen wij niet. Dat zal onder de grond doorwoekeren. Niet alleen in Irak en Syrië. Ook in Den Haag, in Berlijn, in de voorsteden van Parijs, in Dagestan, in Saoedi-Arabië en in de Gazastrook. En, met de woorden van Obama, het zal weer bovengronds komen als de vliegtuigen, de soldatenlaarzen en de tanks weg zijn. En het zal nog steeds hongerig zijn.

Tot nu toe heeft het Westen het monster geholpen. Onbedoeld, maar toch. In Syrië vechten jihadisten met wapens uit het Westen. Gekregen om Assad weg te jagen. ISIS heeft veel Amerikaans wapentuig. Veroverd op het Iraakse leger dat op sommige plekken op de vlucht sloeg zonder dat er ook maar een kogel op ze was afgevuurd. In Libië bombardeerden Franse vliegtuigen Kadhaffi aan gort. Nu grijpen jihadisten de macht en is het land in handen van verschillende bewapende groeperingen.

Onvrede
En nu? Militair ingrijpen is niet afdoende, zoveel is duidelijk. Obama wil onderhandelen met de soennieten en op die manier de onvrede onder deze groep wegnemen. Dat plan klinkt net zo hopeloos als dat het is. De meeste moslims op de wereld zijn soenniet, velen steunen het kalifaat en met zijn aanvallen op soennieten doet Obama de onvrede onder deze groep alleen maar toennemen. Wat er dan wel moet gebeuren?

Ik ben bang dat ik niet de enige ben die dat niet weet.