Het nieuwe fascisme: Net-neutraliteit in de Europese Unie

Een vrij internet moet gebaseerd zijn op eigendomsrechten. In een vorige column besprak ik de rol van overheiden waar het auteursrechten betreft: "het selectief weren van de overheid uit de digitale sfeer speelt slechts de ware piraten, de dieven, in de hand.''

Waar de overheid inzake auteursrechten een legitieme functie heeft geldt het tegenovergestelde voor de regulering van bandbreedtes, data-opslag, en snelheden. Net als in elke andere markt zal het proces van vraag en aanbod zowel de keuzes van de producent als die van de consument weerspiegelen. Het Europees Parlement heeft ingestemd met de wet die ''net-neutraliteit'' het internet voor een ieder moet garanderen. De aanname van deze wet bekrachtigt de waanzinnige notie dat toegang tot het internet een recht is. En waar overheden spreken over rechten weten we dat plichten het gevolg zijn. De technologische revolutie die plaatsvindt op het internet moet worden gestuit uit naam van de ''kansarme internetgebruiker''. Het is het socialistische mantra van het delen van welvaart  toegepast op de digitale sfeer. 

Deze Europese volksvertegenwoordigers vrezen de creatie van een elite-internet gedomineerd door betaalde diensten. Ik pleit voor een moreel en politiek verzet tegen deze interventie van de overheid in de digitale markt. Meer concreet: Als er een initiatief is om een ''supersnel'' internet te ontwikkelen tegen een hogere prijs voor de gebruiker is hier slechts sprake van een uitwisseling van waarde voor waarde, geen rechten worden geschonden. De wet ''net-neutraliteit dient door verdedigers van vrijheid om deze reden fel te worden bestreden. 

De definitie van net-neutraliteit:

In een studie uit 2012 van het Interdisciplinair Centrum voor Recht en Informatica (ICRI) wordt de vergelijking gemaakt met de regulering van verkeer. Net zoals we te maken hebben met stoplichten, flitspalen en snelheidsnormen in de auto mogen we hetzelfde verwachten achter de computer. 

In het volledige rapport staan nog allerlei andere criteria waaraan een aanbieder van breedband internet zich dient te houden, een kleine selectie.

Geen blokkering van wettige inhoud, geen ''onredelijke'' discriminatie, redelijk beheer in dienst van een legitiem doel. Het komt dus neer op de overheid die mensen op papier eigenaar laat zijn over hun aangeboden dienst maar in de praktijk hun eigenaarschap dirigeert en afbakent.  

Dit Europese gedrocht dat in Nederland in een nog strengere variant bestaat garandeert dat het internet ''toegankelijk'' blijft, klinkt allemaal leuk maar dit is onversneden fascisme.    

Het is anders dan de communistische aanpak van collectief bezit maar even kwaadaardig, Het Communisme is enkel consequenter dan fascisme waar het eigendom betreft.

Net-neutraliteit kent zijn grooste verdediger in Europa in de persoon van Neelie Kroes die Nederland vertegenwoordigt in de Europese Commissie. 

De vrouw die eerder uitblonk in het beboeten van succesvolle bedrijven omwille van egoistisch gedrag. Bedrijven zoals Microsoft, IBM en LG werden beboet omdat ze weigerden technologie te delen en toegang tot markten te verschaffen voor hun concurrenten. 

Haar reputatie in markten vervuilen weet ze met verve te vervullen met haar voorstel om te komen tot neutraal internet in de Europese Unie. Zij wil het internet onder curatele stellen van Brussel, en dat noemt zij eerlijke concurrentie.  

Het wekt dan ook verbazing dat de Piratenpartij een dergelijke wetgeving steunt. Afgezien van de hypocrisie inzake de rol die de overheid mag hebben in het internet legitimeren ze hiermee digitaal socialisme. De piratenpartij beweert dat door deze wet ''censuur'' onmogelijk is, maar het tegenovergestelde is waar. 

De overheid, de enige instantie bij machte om censuur te plegen, gaat het internet reguleren. Het is immers de overheid die een monopolie op geweld heeft. Bij elke onderhandeling tussen de ambtenaar en de zakenman heeft de eerste een pistool op de slaap van de tweede gericht. Door via de overheid de markt te beperken in haar vrijheid zal innovatie afnemen en de kwaliteit dus verminderen. Door de verbetering van diensten tegen betaling te beperken steunt de partij niet alleen de schending van de rechten van private partijen maar gooien ze het kind weg met het badwater. Het internet wordt niet beter van bedrijven ketenen. De private aanbieders zullen namelijk hun op een andere manier inkomsten moeten vinden en dit zal de consument via een andere weg merken bijvoorbeeld via, hogere abonnementskosten. 

Op de website van de Piratenpartij schrijft Janmaarten Batsma het volgende:

Hier komt de ware aard naar boven van de piratenpartij, de socialist in hackerskleding. De vijand is commercie, de verlossing kan enkel komen in de vorm van overheidsinterventie. Het hele argument is gebouwd op de notie dat ''ontwikkeling van de wereld'' een overheidstaak is en dat deze verloren gaat door vrij handelen van egoistische individuen.  

Deze piraten willen niet roven in een staat van anarchie maar streven een digitaal egalitarisme na. Een digitale herverdeling van welvaart is hun doel. Dezelfde socialistische principes liggen ook ten grondslag aan  onteigening in de fysieke wereld.  

Deze wereldwijde organisatie van digitale piraten wil hun snelle data, vernieuwende technologie en ongelimiteerde toegang tot alle digitaal beschikbare kennis, het fascisme nemen ze op de koop toe. De noodzakelijke fundamenten voor een in die mate geavanceerde maatschappij negeren ze, namelijk egoisme, het winstmotief en marktwerking. Dankzij eurofiele politici gesteund door webpiraten ligt het internet straks aan banden, evenals onze vrijheid.