'Verantwoordelijk omgaan met geld' is er niet meer bij.
Elsevier bericht dat steeds meer mensen zich in de schulden steken. Niet om eten en drinken voor het gezin te kunnen betalen, maar om lekker van het leven te genieten.
Laagopgeleide Nederlanders sluiten steeds vaker leningen af voor luxeproducten als auto's, televisies of reizen. Daardoor is het aantal gezinnen met problematische schulden in zeven jaar tijd gegroeid met bijna 20 procent. Uit gegevens van marktonderzoeker Experian blijkt dat vooral huishoudens in Rotterdam, Den Haag en Lelystad meer lenen dan zij zich kunnen veroorloven, schrijft het AD.
Deze mensen ontvangen vaak al subsidies van de gemeenschap, maar als zij zo zwaar in de schulden komen wordt dat nog erger. Dan hebben ze immers nog meer 'hulp' nodig. Ook worden er, als deze lieden hun schulden niet meer kunnen terugbetalen, regelingen getroffen waardoor bedrijven maar een deel van hun geld terug krijgen.
Nu zijn er zeker mensen die hun schulden voorlopig nog zelf betalen, maar het aantal gezinnen met 'problematische schulden' is flink gestegen: van 176.000 naar 210.000 in zes jaar tijd. Daarbij gaat het, nogmaals, vooral om luxe goederen die men niet nodig heeft, maar die wel leuk en aardig zijn om mee te spelen.
Zoals het AD uitlegt: Onderzoeksbureau Experian noemt ze Wesley en Melissa. Het fictieve 27-jarige stel heeft een zoontje van 1 jaar. Zij werkt als huishoudelijke hulp, hij is werkloos. Kinderkleding en speelgoed krijgen ze meestal van buurtgenoten. In de supermarkt kiezen ze luiers van het huismerk. Zo gaat het goed, maar soms kriebelt het verlangen om meer geld uit te geven. Ze lenen geld voor een vakantie in Avonturenpark Hellendoorn.
Vervolgens gaat de wasmachine kapot en, voila, er is een 'problematische schuld' geboren. Omdat het gezin de schuld niet kan aflossen loopt die langzamerhand steeds verder op, waardoor ze zich uiteindelijk melden bij 'hulpinstanties'. Daar eenmaal aangekomen presenteren Wesley (doe eens wat man! Zo moeilijk is het niet om geld te verdienen. Desnoods ga je gewoon klussen of auto's wassen!) en Melissa zich als slachtoffers die het allemaal ook niet kunnen helpen, waarna de belastingbetaler ze voortaan helemaal mag onderhouden.
Het probleem is dat we een cultuur hebben gecreëerd waar het vieren van luxe-vakanties en het bezitten van nieuwe TV's en computers gezien wordt als 'een recht'. 'Wij verdienen' dat, zeggen de dame en heer wanbetaler tegen zichzelf, waarna ze even heerlijk van het leven gaan genieten. Ze staat er niet eens bij stil dat dit weleens kon betekenen dat een ander hun reis/televisie uiteindelijk betaalt... en als ze dat wel doen zal ze dat een zorg wezen. Ze hebben er immers récht op.
Er moet een manier worden gevonden deze mensen te dwingen hun schulden zelf af te betalen, ja, ook als dat betekent dat ze 20 jaar bezig zijn met afbetalen. Eerst je schulden aflossen, daarna kun je pas 'van het leven genieten.' Een luxe leventje is namelijk géén recht.
