De erfenis van Barroso
Op 31 oktober a.s. vertrekt de Portugese voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso. Hij sluit zijn dubbele ambtstermijn af als multimiljonair, maar ook met een totaal ontredderd vaderland.
Ik wil de lezer vooraf waarschuwen: dit wordt geen vrolijke of licht ironische column in de stijl die u van mij gewend bent, 'with a little tongue in cheek'. Deze column komt voort uit een buitengewone verontwaardiging over wat zich momenteel afspeelt in Portugal ten gevolge van de dwingende eisen van Brussel. En ik zal geen blad voor mijn mond nemen. U leest en hoort hierover vrijwel niets in de Nederlandse media onder het motto 'wat niet weet, wat niet deert'. Maar uw redacteur weet het wel en de DDS lezer zal het ook weten. En voor de goede orde: ik ben geen aanhanger van het socialisme of van de welvaartsherverdelingsfetisjisten van de SP. Noch ben ik een christenfundi of een pseudo-liberaal. Eerder een rechts-conservatief ingesteld persoon, ofschoon ook dat steeds meer een hol begrip wordt. Laten we het er maar op houden dat ik vrijzinnig humanist ben. Hieronder -uit eerste hand- enkele voorbeelden van de gevolgen van het beleid van Brussel op de gewone bevolking van Portugal.
In Portugal kennen ze niet de sociale wetgeving, zoals wij die hier in Nederland kennen (lang leve de harmonisatie!). Noch qua ww en ww-duur, noch qua bijstand plus aanvullend toeslagensysteem. Wie in Portugal zijn baan verliest heeft gedurende een half jaar recht op 26 procent van zijn laatst verdiende loon. Een loon dat de afgelopen vijf jaar in verreweg de meeste gevallen toch al sterk gedevalueerd is. Daarna is het afgelopen met de ww. Niets, nada, niente. Of u nu een gezin met kinderen hebt of niet: het is afgelopen, u zoekt het verder maar uit. Vervolgens duurt het twee tot drie maanden voor er een soort van bijstand uitkering ( 108 per maand) uitbetaald wordt. Huur- en zorgtoeslag bestaat in Portugal niet.
Ander voorbeeld. In Portugal zijn er geen voedselbanken zoals wij die kennen: door donateurs gefinancierde instellingen die zorg dragen voor de allerarmsten. In Portugal kent men een soort van voedselbonnen systeem. Voor een vast bedrag per maand ( 150) kan men boodschappen doen. Maar de Portugese regering heeft onder druk van Brussel besloten dat er voor het groeiende leger werklozen niet méér voedselbonnenkaarten bij kunnen komen (er moet immers afgelost worden op die 78 miljard aan noodsteun, die voornamelijk ten goede zijn gekomen aan de banken in plaats van aan de economie). Gevolg: mensen die nu over zo'n bonnenkaart beschikken krijgen bericht thuis dat de komende drie maanden hun 'kaart' aan iemand anders beschikbaar wordt gesteld. Kunt u zich voorstellen wat dat betekent? Bijvoorbeeld voor een alleenstaande moeder zonder werk en met twee kleine kinderen? En daar zijn er nogal wat van in Portugal.
Derde voorbeeld. Als u een langdurige ziekte onder de leden hebt dan heeft u pech. De meeste ziekenhuizen kampen met chronisch gebrek aan medicijnen: wegbezuinigd. Bent u arm en heeft u dringende medische verzorging nodig, maar geen geld om de eigen bijdrage ( 5) te betalen? Vette pech! Heeft u kinderen die een operatie moeten ondergaan, maar heeft u geen geld? Pech. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Een groot deel van de bevolking heeft geen toegang tot basale medische verzorging, waaronder veel kinderen. Op iets meer dan 2 uur vliegen van Nederland.
Deze lijst is eindeloos aan te vullen. Maar waar het mij om gaat, en waarvan ik vind dat de Nederlandse media hun verantwoordelijkheid ernstig ontlopen door er geen aandacht aan te schenken is, dat dit wordt veroorzaakt door het beleid van de club, waarvan de 'heer' Barroso de operationele aanvoerder is: de Europese Commissie. Er zijn wel miljoenen beschikbaar om de Portugese politie te trainen op zee in het kader van het peperdure Europese grensbewakingssysteem Eurosur, maar de armen worden aan hun lot overgelaten. Er zijn wel honderden miljoenen besteed aan zinloze aanleg van wegen en vliegvelden, waar geen hond komt, maar de bevolking kan verrekken. In Nederland denkt men dat er geen massale protesten zijn, hoevaak heb ik dat niet gehoord? Niets is minder waar. Tegen al die mensen zoals de heer Wientjes, De Wijk, Timmermans en nog zo wat van die huichelfransen, zoals onze Billy Turf van de Brusselse VVD zou ik willen zeggen: ga er eens heen. Ga zelf eens kijken hoe de situatie is. Pas nadat u zich hebt laten informeren, niet door de officiële instanties want die liegen de boel bij elkaar, maar door zelf op onderzoek uit te gaan en met journalisten te praten, dan pas heeft u recht van spreken.
Het is moreel discutabel dat een voorzitter van de Europese Commissie, een Portugees nota bene, die zelf met netto 25.000+ per maand naar huis gaat, namens zijn Commissie maatregelen heeft afgekondigd, die een groot deel van zijn volk in diepe armoede hebben gestort. Intussen roept de troika triomfantelijk dat Portugal 'weer financieel op eigen benen kan staan'. Deze hypocriete poppenkast is werkelijk om horendol van te worden.
Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.
