Laat de Koning vooral in zijn paleis zitten

Een meerderheid van de Nederlands schijnt het niet erg te vinden als Koning Willem-Alexander af en toe van zijn troon afkomt en zich gaat bemoeien met de beslommeringen van zijn onderdanen:

Kijk, het is alleraardigst van de subjecten van Koning Willem dat ze hem ook z'n mening en z'n borrelpraat gunnen, maar allereerst werkt dat niet zo in Nederland. Voor elke uitspraak die de Koning doet, is de minister-president verantwoordelijk. Dit is de zwaarbevochten zogeheten ministeriële verantwoordelijkheid, die in de 19e eeuw werd afgedwongen om de megalomanie van de Oranjes van destijds wat in te tomen. De koning kwam toen onder curatele te staan van de democratie, in plaats van vice versa. Een goede traditie waar we, me dunkt, maar eens vanaf moesten blijven met onze vingers. Immers: don't fix that which isn't broken.

Daarnaast is een kwebbelende Willem-Alexander ook dé manier om te zorgen dat het Koningshuis de rol van 'bewaker van de eenheid' kwijtraakt. Waarom zouden natuurliefhebbers nog van de monarch houden als hij zou zeggen dat jagen een deugd is? Of waarom zouden geheelonthouders nog met oranje vlaggetjes wapperen als ons staatshoofd verkondigt dat hij vindt dat bier drinken de plicht van iedere jongeman is? Draagvlak van het Koningshuis kan enorm snel afbrokkelen als Willem-Alexander besluit er in het openbaar allerlei meningen op na te gaan houden: dat laatste kan niet de bedoeling zijn van de 80% die zegt Willem-Alexander een prima staatshoofd te vinden.

Kortom, laat Willem-Alexander dus gewoon lekker doorgaan met linten knippen en sporters aanmoedigen. Misschien af en toe een pintje pakken met een corrupte tiran, maar laat het daar dan ook bij. Meningen geven is een taak voor de politiek, en niet voor de monarchie.