Zin en onzin van de Duitse Energiewende

Grootse voordracht van Duitse topeconoom Hans Werner Sinn over de Energiewende die tot niets leidt. Een wetenschappelijk zwaargewicht als advocaat van de duivel.

In Duitsland zijn de opvattingen over klimaat en duurzaamheid aan het schuiven. Onze oosterburen lijken bezig zich langzaam te ontworstelen aan de klimaathysterie. Onder de titel 'Energiewende ins Nichts', hield de Duitse topeconoom Hans Werner Sinn, directeur van het IFO Institut, onlangs een voordracht aan de Ludwigs-Maximilian-Universiteit in München over:

'... die Risiken und Gefahren einer politisch getriebenen Energiewende ohne ingenieurwissenschaftliche "Produktreife" und basisökonomischen Verstand im Hinblick auf rechtliche, volkswirtschaftliche und grundarithmetische Differenzen.'

Kan het nog gründlicher?

Zoals Philippine tipte in een van haar commentaren op een eerdere 'posting' van mij (dank daarvoor!) is daar een video van gemaakt, die hier is te vinden:

Het is een indrukwekkend verhaal, maar erg technisch en een hele zit (meer dan een uur!), maar voor de energiefanaten onder ons verplichte kost.

Nomen est omen. In dit geval geheel terecht. Sinn praat geen 'Unsinn'. Hij heeft de Energiewende doorgerekend en de uitkomst was catastrofaal, zoals dat ook geldt voor het energieakkoord dat in Nederland is gesloten.

De groen gevooisde sirenezang van de milieu– en klimaatbevlogenen wordt maar al te vaak wreed verstoord door koele berekeningen (zoals die ook in ons land door de Groene Rekenkamer en anderen, zoals de 'Groep van elf', worden uitgevoerd).

In zijn voordracht behandelde Sinn de volgende thema's:

- Het broeikaseffect
- Goedkope energie uit de natuur
- Fukushima en de sluiting van de Duitse kerncentrales
- De Duitse energiestructuur
- Opslag van stroom
- Andere oplossingen
- Samenvatting

Aan zijn samenvatting ontleen ik het volgende:

- Het broeikasprobleem bestaat ècht
- Duitsland is bezig met een dubbele Ausstieg (uit de fossiele energie en de atoomenergie), terwijl vele andere landen hun atoomenergiecapaciteit uitbreiden
- Wind– en zonne–energie leveren ondanks enorme investeringen tot op heden nog slechts 3% van het totale energieverbruik in Duitsland
- Om de verzekerde wind– en zonne–elektricticiteitsproductie van 1/7 tot 4/7 te verhogen (en drie kerncentrales uit te sparen) zullen 437 waterbekkens om stroom op te slaan nodig zijn of de accu's van 22 miljoen BMWi3
- Dat kost evenveel als 32 resp. 85 nieuwe kerncentrales
- Conclusie: Duitsland zal 'zondigen' tegen het klimaat.

Alle door Sin behandelde opties zijn utopisch. Wat zal er dus gebeuren? Sinn denkt dat de uitschakeling van de kerncentrales ongedaan zal worden gemaakt en/of dat Duitsland enorme hoeveelheden atoomstroom uit het buitenland zal gaan importeren.

Zie ook 'Die Welt' hier.

Hans Werner Sinn is naar mijn stellige indruk inderdaad een kritische topeconoom. Hij is ook iemand die de moed heeft om tegen de politiek correcte hoofdstroom in Duitsland in te gaan. Zoiets vergt in het conformistische Duitsland meer moed dan bij ons. Hoe komt het dan dat hij toch nog in het antropogene opwarmingssprookje gelooft? Datzelfde vroeg ik mij af toen ik in een van mijn vorige 'postings' aandacht schonk aan de opvattingen van Rick van der Ploeg en Cees Withagen – toch ook niet de minsten op hun vakgebied.

Misschien komt het omdat economen te weinig gewend zijn om over de schutting van hun vakgebied heen te kijken. Maar misschien moet het nóg meer worden toegeschreven aan het feit dat de misleidende klimaatpropaganda, versterkt door onkritische en politiek correcte media, ongelofelijk effectief is gebleken om de mensen op het verkeerde been te zetten.

In een commentaar op de voordracht van Sinn schrijft Michael Limburg van EIKE ('Europäisches Institut für Klima und Energie') dat Sinn (net als Al Gore) ten onrechte de temperatuur– en CO2–metingen uit ijsboringen op de Zuidpool (die 800.000 jaar omvatten) als bewijs aanvoert van de temperatuurverhogende invloed van CO2. Immers, deze metingen laten zien dat de verhoging van de CO2–concentratie in de atmosfeer gemiddeld zo'n 800 jaar later plaatsvindt dan de verhoging van de temperatuur.

Sinn stelt ook dat CO2 gedurende vele eeuwen in de atmosfeer blijft. Maar vele auteurs hebben berekend dat die periode veel korter moet zijn, zoals Peter Dietze: slechts 40-50 jaar. Anderen, zoals Fred Goldberg, Tom Segalstad en Robert H. Essenhigh, evenals wijlen Ernst Georg Beck, komen op 5 tot 7 jaar.

Sinn zegt veel behartigenswaardige dingen over de Energiewende, waarvoor hij de hoogste lof verdient. Maar van klimaat heeft hij minder verstand.

Lees verder hier.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.