Waarom u niet stemt op... de VVD
Toen ik gisteravond begon aan mijn tweede artikel in de serie Waarom u niet stemt op viel het mij op dat maar liefst vijf artikelen op de voorpagina van deze site het woord PvdA in de titel hadden. Ik deel deze obsessie van mijn collegas niet, daarom deze week de VVD.
Natuurlijk stemt u niet op de VVD. Waarom zou u ook? U weet dat deze eens liberale partij is verworden tot het nieuwe CDA: een verzameling principeloze beroepspolitici die stuk voor stuk hun moeder zouden verkopen als het ze een paar maanden langer aan de macht hield. En als zij nou nog eens professionals waren in enig andere zin dan plucheplakkers. Helaas.
Neem onze minister-president, waarschijnlijk de slechtste sinds de oorlog (u mag zelf invullen welke). Mark Rutte is aanwezig waar hij niet moet zijn. Zoals bij de opening van de Olympische Spelen, waar hij omringd door Erdogan, Janoekovitsj en Loekasjenko, ons land definitief tot bananenrepubliek en internationaal lachertje degradeerde. U vond het een schaamteloze en beschamende vertoning: de leider van een van de oudste en meest stabiele democratieën op aarde, breeduit lachend met de wannabe dictatoren van Turkije, Oekraïne en Wit-Rusland. Een schandvlek die nog geen 25 schaatsmedailles kunnen witwassen.
Gelukkig weet u dat Rutte deze internationale faux pas ruimschoots goedmaakt door met grote regelmaat te schitteren door afwezigheid bij belangrijke nationale zaken. Dit is niets nieuws, u herinnert zich dat al in 2011, tijdens het eerste jaar van zijn premierschap, de VVD-leider weigerde met de Kamer in debat te gaan, ondanks het verzoek hierom van maar liefst 74 Tweede Kamerleden. De reden: de provinciale verkiezingen stonden voor de deur en Rutte had een afspraak met de lezers van Libelle!
Missing in action
Sindsdien is het u opgevallen dat uw premier missing in action bij praktisch elke crisis. Vorige week bijvoorbeeld toen zijn minster van Binnenlandse Zaken wankelde (en zijn partijgenoot van Defensie misschien had moeten wankelen), bleef Rutte angstvallig uit de spotlampen. Blijkbaar werkt zijn aanpak naar tevredenheid, want bij elke crisis grijpt de minister-president terug op zijn vertrouwde schildpadstrategie: kop en poten intrekken en afwachten tot het gevaar overwaait (de term struisvogelpolitiek is onzinnig, deze majestueuze vogels steken anders dan liberale bewindslieden - hun kop helemaal niet in het zand bij gevaar).
Nu zou het flauw zijn de VVD volledig te vereenzelvigen met Mark Rutte, maar het is u opgevallen dat ook zijn collegas op landelijk niveau nu niet bepaald het neusje van de politieke zalm zijn. Waar u uiteraard een hartsgrondige hekel hebt aan socialisten, moet u tandenknarsend toegeven dat ministers Asscher, Dijsselbloem en Timmermans wel vakmensen zijn. Net als PvdA-leider Samsom vindt u hun politieke opvattingen misschien verwerpelijk, maar zij staan er tenminste. En, anders dan onze mooiweerpremier, ook als het tegenzit.
En u had nog wel zulke hooggespannen verwachtingen van het crimefightersduo Opstelten/Teeven. Maar de enige misdaden die het tweetal echt lijken te interesseren, zijn die van henzelf. Teeven, die een voor hem belastend telefoongesprek laat verdwijnen en zijn baas Opstelten, die om hem te dekken glashard de kamer en de burger voorliegt. Het blijft niet bij dit blunderduo: de totale incompetentie en verbale incontinentie van stas Frans Weekers in de Kamer kromde uw tenen. U pijnigt uw hersenen om te zien of u zich nog andere VVD-bewindslieden voor de geest kunt halen. Dat blondje van Defensie en die rare Groninger, hoe heette die nu ook al weer? Voor de rest blijft uw geheugen leeg en u constateert dat deze verzameling nobodys en grijze muizen uw stem niet waard is.
Schandalen
Wat u zich wel herinnert zijn de talloze schandalen waarin de liberalen op lokaal en provinciaal niveau uitblinken. Het corporale haantjesgedrag van de VVD Wassenaar, het nepotisme van de VVD Schiedam, de terreur en intimidatie bij de VVD Heemskerk (leidend tot de precedentloze stap de hele lijst te schrappen voor de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart) en corruptie, altijd maar weer corruptie. U walgt van de Limburgse liberale maffia rond Jos van Rey en schaamt zich diep dat u het verleden heeft gestemd op de partij die met Ton Hooijmaijers de eerste tot drie jaar celstraf veroordeelde politicus in de moderne vaderlandse geschiedenis heeft geleverd.
Het zijn niet alleen de poppetjes, bedenkt u zich grimmig, het is net zo goed de inhoud. Ook in dit opzicht is de VVD het nieuwe CDA geworden, meewaaien met uit welke richting de wind komt. Het maakt bij de liberalen allang niet meer uit wat er in hun eigen verkiezingsprogramma staat. Massieve lastenverzwaringen, het kortwieken van de hypotheekrenteaftrek, de weigering structureel te bezuinigen op het overheidsapparaat allemaal VVD-politiek, allemaal gebroken beloftes. Niet dat de partij niet het tegendeel beweert tijdens de campagne, u vraagt zich verbitterd af of u die 1000 Euro die Rutte u in 2012 beloofde nog eens te zien krijgt.
De uitverkoop van liberale principes heeft ertoe geleid dat Nederland nu al een paar jaar in een diepere crisis steekt dan de ons omringende landen en het lijkt u geen toeval dat in al die jaren de VVD als grootste partij in de regering zat. Kijk, van de PvdA verwacht u niet anders dan ongebreidelde haat tegenover de werkende burger, maar van de liberalen? Die kwamen toch op voor de middeninkomens, voor werk, initiatief, zelfredzaamheid? In plaats daarvan verdrinken zij u in een moeras van regels en lasten of schuiven de verantwoordelijkheid af op gemeenten en andere (semi)overheidsinstellingen, die u gretig laten bloeden voor het feit dat u bereid bent hard voor uw inkomen te werken. Hoe durft u?!
Gezworen vijand
De druppel die voor u de liberale emmer laat overlopen, is het genante toneelstukje dat de VVDers opvoeren als het om Europa, de Unie en de Euro gaat. Tijdens de verkiezingscampagnes zou je denken dat de VVD de gezworen vijand van Brussel is. Geen sluipende, oncontroleerbare soevereiniteitsoverdracht aan de EU-technocraten!, de liberalen lijken de PVV wel. Tot het er echt op aankomt en blijkt dat de VVD altijd, altijd ervoor kiest met Brussel in de pas te lopen. Democratiein hun partijnaam betekent voor de VVDers: geen referendum over de Nederlandse positie binnen de EU.
Als klap op de vuurpijl, de steun aan de misschien wel meest gehate technocraat van het Brusselse spectrum: Guy Leve de Verenigde Staten van Europa Verhofstad. Een man zo eurofiel, dat u weet dat hij nu al plannen smeedt elke vorm van kritiek op de EU te bestrijden en waar mogelijk te verbieden. En die man schuift de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie nu naar voren om de rampzalige vlucht naar voren waartoe de Europese Unie is verworden, te leiden.
Nee, de VVD gaat het voor u niet worden dit jaar, zoveel is duidelijk. Laat de partij eerst maar eens haar eigen naam serieus gaan nemen, haar hele top vervangen en hard nadenken over waarvoor zij nu eigenlijk wil staan. Liberalisme of opportunisme, principes of pluche, invloed om de burger te dienen of macht om de macht. U bent eruit: zolang de VVD consequent tegen u kiest, kiest u even consequent tegen de VVD.
Volgende week alsnog: Waarom u niet stemt op... de PvdA.
