Een ander homogeluid

Daarmee geeft Menger de Oegandese president Yoweri Museveni gelijk die in eigen land een strenge anti-homowet heeft afgekondigd. Niet dat Menger voor het opsluiten van homo's is, maar hij wijst er wel op dat het begrip homoseksualiteit tot de negentiende eeuw onbekend was. In zijn kliniek spreken ze gewoon van 'msm' (mannen die seks met mannen hebben), zoals er ook vrouwen zijn die het met vrouwen doen. In grote delen van de wereld, zoals Afrika, is dat nog steeds gewoon, alleen in het Westen, waar de romantische liefde is heilig verklaard, zijn mensen aan hun seksuele geaardheid hun identiteit gaan ontlenen. Daarom willen homo's nu ook trouwen en aan huisje-boompje-beestje doen. Wat volgens Menger flauwekul is, want de meeste mannen die het weleens met mannen doen zijn ook keurig met vrouwen getrouwd en willen juist helemaal niet uit de kast komen. Al dat gedoe rond de coming out is een ideologisch stokpaardje van de homobewegers, gestaalde kaders van de seksuele bevrijding die steeds weer nieuwe taboes willen doorbreken. Maar waarom moet dat? Vijfennegentig procent van de mensen zijn geen seksbeesten en gedragen zich zoals de meesten dat doen. Seksueel uit de pas lopen ze liever niet, dat is riskant en niet duurzaam vol te houden. De feestbeesten uit de homoscene komt Menger elke drie maanden in zijn kliniek tegen als ze weer een nieuwe soa hebben opgelopen. Zulk gedrag behoeft geen aanmoediging met nog meer rechten.

Dat kan politiek Den Haag in zijn zak steken. Voor Nederland is het uitdragen van de homobevrijding steeds meer een speerpunt van het buitenlands beleid. Alsof de Homo Ludens een Nederlandse uitvinding is. (Een beetje waar is dat wel: het begrip homo ludens (spelende mens) was een boektitel uit 1938 van de historicus Johan Huizinga, overigens het tegendeel van een losbol die op latere leeftijd keurig met zijn huishoudster Aagtje Tammes trouwde.) Het gaat bij het homospeelkwartier niet alleen om een linkse gekte, ook rechts doet er vrolijk aan mee. Bij de VVD lopen nog meer homobevrijders rond dan bij de andere partijen, misschien ook omdat de liberalen de hedonistische moraal zo hoog in het vaandel hebben. Vrijheid, blijheid, dat is het lied. Voor onze stoere staatssecretaris van Justitie Fred Teeven (ook VVD), die asielzaken in zijn portefeuille heeft, reden om een ruimhartig toelatingsbeleid voor onderdrukte Oegandese homo's te beloven. Alsof het kabinet het aantal immigranten niet wil terugdringen en homoseksualiteit een kwestie van de hoogste politieke orde geworden is.

Zelf zou ik denken dat je met asielzaken selectief moet omgaan en dat deze regeling voor 'echte pollitieke vluchtelingen' voorbehouden moet blijven. Homo's vallen daar per definitie niet onder, want (homo)seksualiteit is een privézaak en dus niet politiek. Homoseksuelen hebben er als afwijkende groep die kwetsbaar is voor lynchgedrag (zie pedofielen) ook helemaal geen belang bij om het middelpunt van publieke discussies te worden. Maar daar denken wij in ruimdenkend Nederland dus anders over. Wij hebben hiervan met steun van onze keurige diplomaten van de Haagse Apenrots een mondiale missie gemaakt. Frans Timmermans en Jeanine Hennis-Plasschaert trommelen ook mee (weigerambtenaren niet toegestaan), met als voorspelbaar gevolg dat elke potentaat in Rusland, Afrika of de moslimwereld een nummer kan maken door tegen het decadente homolievende Westen te keer te gaan. Waarop wij dan weer foei zeggen en de grenzen verder openzetten en doorbreken. Kom binnen, wij zijn eerlijk en transparant, onze dark rooms zijn veilig en staan onder overheidsprotectie. Maar trekt u alstublieft wel een condoom uit de automaat.

Ik vraag me weleens af of Huizinga Neerlands geesteskenmerk nog zou herkennen als hij de huidige generatie homo ludens op gepaste afstand kon bespieden. Van het gedisciplineerde Nederland uit zijn tijd is niets meer over, dat is sinds de seksuele revolutie uit de jaren zestig volkomen op drift geslagen. Anderzijds laten de meeste Nederlanders zich door seks nog steeds niet het hoofd op hol jagen, de meesten zijn braaf en gedragen zich volgens het gangbare groepsgedrag. Waarin de homokijk op seksualiteit inmiddels als volstrekt normaal wordt geaccepteerd, wat toch heel vreemd is als we weten dat het hier slechts om een zeer kleine minderheid (hoogstens vijf procent) gaat en homoseksualiteit in andere tijden en andere culturen altijd met grote taboes was omgeven. Afwijkend gedrag dat je op straffe van berisping en uitsluiting doodnormaal moet vinden: een beter bewijs dat seksualiteit verwarrend en intimiderend kan zijn is er niet. Vandaar dat de brutaalsten op seksgebied het hoogste woord voeren, ook op wereldschaal, waar echte mannen als Poetin, Museveni en Erdogan de spot drijven met dat westerse homogedoe.

Het zou natuurlijk ook een grap kunnen zijn. Seks waar geen nageslacht van komt en waarvan je in het slechtste geval enge ziekten krijgt, heeft niks met romantische liefde te maken en is biologisch gezien flauwekul. En in de openbare ruimte hoort ostentatief uitgedragen seksualiteit, waarbij je je hele identiteit aan je geaardheid ontleent en er zelfs je eetstoornissen uit verklaart, al helemaal niet thuis. Dat vloekt met onze burgermansbeschaving, die om driftbeheersing draait. Mensen met een schooldiploma willen juist laten zien dat ze niet van de straat komen en géén beesten zijn. Misschien maken wij nog mee dat het gezond verstand weer terugkeert. Het zou mij niet verbazen als onze feestende homo's op een bepaald moment weer terug de kast in kruipen, gillend van het lachen, omdat ze de rest van de mensheid (allemaal burgertrutten) zo geweldig op het verkeerde been hebben gezet.