'Mijn naam is Yilmaz en ik ben een terroristen-trainer.'
Nieuwsuur zond gisteravond een interview uit met een Nederlandse oud-soldaat die al enige tijd in Syrië vecht... én daar jongemannen traint om jihadist te worden. Vooraf legde het nieuwsprogramma uit:
Nieuwsuur-redacteur Roozbeh Kaboly heeft sinds acht maanden contact met Yilmaz, soldaat der Tweede Klasse bij de Koninklijke Landmacht. Hij is in 2012 naar Syrië gegaan om te vechten tegen het regime van president Assad. Het duurde lang voordat Kaboly het vertrouwen van Yilmaz had gewonnen en Yilmaz instemde met een interview. Aanvankelijk ontkende hij zelfs dat hij Nederlander is.
Waarom hij dat eerst 'ontkende' is mij een raadsel. Hij wil toch graag een jihadist zijn, en indien mogelijk een martelaar? Wat maakt het dan uit of nationaliteit bekend is of niet? De Turkse-Nederlander zegt zelf
in het interview: "Ik ben naar Syrië gekomen voor Syrië. Niet om te leren hoe je bommen maakt en dan terug te gaan. Zo zijn veel strijders hier niet. Het klinkt misschien hard, maar we zijn gekomen om te sterven. Dus teruggaan is niet iets waar we ons mee bezighouden. Waarom zou ik aan Nederland denken? Dat hoofdstuk is afgesloten."
Dat is een goede vraag, zeg: waarom zou je aan Nederland denken... of je nationaliteit verbergen? Ik heb werkelijk geen enkel idee, Yilmaz, behalve misschien als je stiekem toch van plan bent om terug te keren... of goede vrienden en familie in Nederland hebt die jouw radicale denkbeelden delen. En misschien zelfs in de praktijk willen brengen, maar dan niet in Syrië, maar in ons eigen land. Wat vind je van die theorieën? Zit er iets in?
Vervolgens probeert hij zich tegen de aantijging te verdedigen dat hij een verrader is. Dat is helemaal niet zo, want hij vecht tegen Assad, niet tegen Nederland. Toch?
"Als het Nederlandse leger een eenheid of soldaten zou sturen om het Syrische volk te helpen, zou ik me meteen aanmelden. Maar niemand doet iets. Dus als iemand dan wel iets doet om te helpen en iets te betekenen, is dat dan een probleem? Ben ik dan een verrader? Dat slaat nergens op."
Blijkbaar vergeet meneer dat de terroristische organisaties waar hij zich voor inzet belangen hebben die in strijd zijn met de onze. Daarnaast willen ze hun radicale opvatting van de islam zoveel mogelijk verspreiden, ook in Europa en, jawel, zo nodig met behulp van geweld. Het seculiere Nederland is in hun ogen een vijand, en zij zijn een vijand van ons. Yilmaz's keuze om voor hen te vechten betekent dat hij nu óók een vijand is. De mensen die hij opleidt komen binnenkort wellicht tegenover Nederlandse NAVO-troepen of NAVO-troepen van onze bondgenoten te staan in het Midden-Oosten. Hij is verantwoordelijk voor iedere soldaat die zij doden - uit Nederland of uit een ander NAVO-land.
Zie je hoe simpel het is, Yilmaz? Ja, je bent inderdaad een verrader. En nog een religieuze extremist ook.
Overigens was het bijzonder interessant hoe Yilmaz dit eerst en vooral aangreep als pr-mogelijheid. Als je hem serieus neemt zou je bijna denken dat jihadisten stuk voor stuk vriendelijke knuffelberen zijn, die gedreven worden door mensenliefde en compassie met hun medemens. Beetje jammer alleen dat ze, als ze het voor het zeggen krijgen, andersdenkenden massaal afslachten.
