De bizarre barbaarsheid van weer een Mohammedcartoonrel

 

 

Houdt het dan nooit op? Nee hoor, we hebben er weer een: een onvervalste Mohammedcartoonrel. De woede van booslims vliegt als vanouds over het internet vanwege die schijnbaar zo gevaarlijke combinatie van papier, inkt en geloof. U kent ze wel, islamieten die hun bed niet uitkomen voor terreur of genocide, maar in vuur en vlam staan als iemand het waagt een tekening te maken van de al 1400 jaar dode, schizofrene oorlogsmisdadiger/boodschapper van God (*doorhalen wat niet van toepassing is).

“The horror, the horror”: wat een voorspelbaarheid, wat een hypocrisie, wat een lange tenen. Na de affaires rond de spotprenten van Kurt Westergaard (2005), Lars Vilks (2007) en Charlie Hebdo (2011) richt zich de islamwoede ditmaal op de cartoons van de uiterst intelligente en hilarische website 'Jesus and Mo'. Of eigenlijk niet eens echt op hen en dat maakt deze zaak misschien nog wel vreemder dan de eerdere.

Want de persoon die zich de razernij van - vooral Britse - moslims op de hals heeft gehaald is niet eens de tekenaar van Jesus and Mo, maar de liberaal-democratische politicus Maajid Nawaz. Over deze kan ik kort zijn: hij is een held. De Brit van Pakistaanse afkomst is een voormalig lid van de radicale beweging Hizb ut-Tahrir (een lidmaatschap dat hij met zes jaar cel in een Egyptische gevangenis heeft moeten bekopen), die na zijn deradicalisering de Quilliam Foundation heeft opgericht, een anti-islamistische organisatie die probeert jonge moslims van het extremistische pad af te houden.

Vanwege zijn  antiradicaliseringswerk werd Nawaz al beveiligd, maar de bedreigingen (om nog maar te zwigen over de beledigingen) aan zijn adres zijn de afgelopen twee weken geëxplodeerd . Waarom? Nawaz is parlementskandidaat voor de Britse Liberal Democrats. Tijdens een verkiezingsdebat waaraan hij meedeed zagen producers van de BBC twee personen in het publiek met Jesus and Mo T-shirts. De altijd politiekcorrecte BBC besloot de twee atheïsten uit het publiek te halen omdat hun aanwezigheid “beledigend” zou zijn voor islamitische televisiekijkers.

Maajid Nawaz was het niet eens met deze beslissing en tweette na het debat de gewraakte afbeelding (die u hierboven bij wijze van uitzondering ziet in plaats van de gebruikelijke foto van schrijver dezes) met de begeleidende woorden: “Dit is niet beledigend en ik ben er zeker van dat God te groot is om zich hierdoor bedreigd te voelen.” Good for him, maar u begrijpt het, (een deel van) de Britse moslimgemeenschap was het niet met Nawaz’ gezichtspunt eens.

Een felle aanval op Nawaz, geleid door zijn medeliberaal Mohammed Shafiq, de (blijkbaar toch niet zo) gematigde moslimleider Mo Ansar en het fel antisemitische, voormalige Labourkopstuk George Galloway resulteerde in een petitie om Nawaz te schrappen als LibDem kandidaat-parlementslid. Gelukkig lijkt zijn partijleider, vicepremier Nick Clegg, zich niets van het hysterische gekrijs van Nawaz’ tegenstanders aan te trekken. Wel leidde de haatcampagne van Shafiq, Ansar, Galloway en hun voetvolk van geestelijke zombies tot “geloofwaardige” doodsbedreigingen vanuit Pakistan, de Britse politie heeft Nawaz aangeraden niet in het openbaar te debatteren over de zaak.

Het bizarre aan deze affaire is dat Nawaz de tekening niet heeft gemaakt en behalve aan zijn Twittervolgers ook niet heeft geopenbaard. De site Jesus and Mo publiceert zijn uiterst doordachte en bijzonder humoristische afbeeldingen (zie ook onderaan dit artikel) al sinds 2005 in relatieve rust. Waarom dan toch deze explosie van verontwaardiging nu? Het antwoord is simpel: Maajid Nawaz is moslim. Afvalligen en zelfs milde critici binnen de islam worden gezien als bevuilers van het eigen nest en een verrader is nog net iets erger dan een kafir die zich negatief uitlaat over de “religie van de vrede”. Ayaan Hirsi Ali en Salman Rushdie kunnen er een woordje over meespreken. En natuurlijk had Nawaz zich al eerder als nestbevuiler ontpopt door zijn strijd tegen de radicale islam, iets wat de meeste moslims, ook de modernere, het liefst negeren. Dus ik vermoed dat de cartoonrel een mooi excuus was voor velen om die openstaande rekening met Nawaz nog even te vereffenen.

Het is om hopeloos van te worden, hebben moslims dan niets geleerd van alle aanslagen en andere affaires die deze eeuw hun geloof in zo’n kwaad daglicht hebben gesteld? Moet echt iedere moslim die zich niet in het openbaar monddood laat maken door het barbaarse discours van de meest obscurantistische volgers van de islam voor zijn leven vrezen? Malala Yousafzai overleefde een kogel door het hoofd en nog steeds wordt men niet wakker. Sterker nog, als hoogopgeleide, zogenaamd progressieve moslims in het Westen als Shafiq en Ansar zich tegen een versie van de islam keren die wel de grondrechten van de mens accepteert, wat mogen we dan verwachten van de honderden miljoenen laaggeschoolde, conservatieve moslims in de rest van de wereld? Dus leg ik het nog een keer uit en ik hoop dat u het mij niet kwalijk neemt als ik mij even direct aan de moslimlezer – modern of traditioneel, analfabeet of universitair opgeleid – richt.

Bismillah ar-Rahmani ar-Rahimi! Beste broeder, waarde zuster, als jij niet begrijpt dat wij in het beschaafde, vrije Westen het recht hebben jouw profeet te bespreken, te bekritiseren, te tekenen, te bespotten Fuck you! Als jij je beledigd voelt omdat ik geen respect heb voor jouw verzonnen god, jouw sprookjesboek of voor die hele achterlijke woestijncultuur van onderwerping, vrouwenhaat, homofobie en antisemitisme Fuck you! En als jij denkt dat wij Nederlanders ons in ons eigen land de mond laten snoeren omdat jij de normen en waarden van onze beschaving niet kunt of wilt begrijpen... Fuck you! Daar staat tegenover dat als ik jou wil verbieden te geloven, te bidden, naar de moskee te gaan of op enigerwijze jouw religie te belijden op een wijze die niet botst met de wetten van ons land Je raadde het al, fuck me!

Ben je het niet eens met deze spelregels, met deze bouwstenen van een vrije, beschaafde en democratische rechtstaat, staat het je vrij te verhuizen naar een land waar de vrijheid van meningsuiting en de scheiding van kerk en staat niet bestaat. De hele noordelijke helft van Afrika en de westelijke van Azië staan je ter beschikking. De kans is groot dat je daar straatarm bent, dat je kinderen naar een fatsoenlijke opleiding kunnen fluiten, dat er af en toe een godsdienstoorlog uitbreekt en dat je wordt er onderdrukt als je je mond over wat dan ook opentrekt, maar de eer van de Profeet Mohammed (vzmh en zo) wordt er met hand en tand verdedigd. En het is er in ieder geval mooi weer.