Eyes wide shut

Voor wie niet meer weet waar het ook alweer precies over ging, hieronder nog een keer de twee vragen van het Burgerforum. Wij willen:

Duidelijke vragen zou je zeggen, die niets aan de verbeelding overlaten. Vorige week dinsdagavond vond dan eindelijk (10 maanden na indiening van de petitie) het parlementaire debat hierover plaats. Ik vond het een teleurstellend debat, waar punaises werden gepoetst en de kist vergeten werd. En gisteren werd dus bekend, dat slechts één van de elf ingediende moties in behandeling wordt genomen. Geheel in lijn met mijn verwachtingen nadat ik het debat had aangehoord: men wil de bevolking er niet bij betrekken, want 'te dom'. Een zoveelste dieptepunt in het functioneren van onze parlementaire democratie. De lijst met moties vindt u hier.

Alleen de laatste motie, die van Omtzigt en Segers (over voorlichting door de Raad van State over waarborgen bij bevoegdhedenoverdracht) is dus aangenomen, de rest is verworpen of aangehouden. In die aangenomen motie wordt advies van de Raad van State gevraagd. Klaarblijkelijk durft de overgrote meerderheid van de jongens en meisjes van het Nederlandse parlement niet op eigen kracht te beslissen. Ze kunnen moeilijk volhouden dat ze niet goed geïnformeerd zijn, want dat zijn ze wel. Bovendien heeft de Raad van State al eerder, op 18 januari 2013 om precies te zijn, zowel de senaat als de Kamer gewaarschuwd dat het zichzelf overbodig dreigt te maken als er ingestemd wordt met de voorstellen uit Brussel. In een cryptisch advies raadde de Raad het parlement aan om er wel voor te zorgen dat er 'een breed maatschappelijk draagvlak' gevormd moest worden. Uiteraard zeiden ze er niet bij hoe dat draagvlak dan gevormd moest worden. Daar wordt immers het parlement voor betaald. Dus waarom nu opnieuw terug naar de Raad van State? Om tijd te winnen?

Laten we enkele van die moties eens langslopen, gewoon om te zien of het nu zo onredelijk is wat daarin gevraagd wordt. Uit die lijst van 11 ingediende moties zijn er een paar, die een nadere beschouwen verdienen, de rest is eigenlijk overbodig. De meer interessante moties zijn succesievelijk de moties 3, 6, 8 en 9. Ik zal kort ingaan op de inhoud van die moties.

Motie 3, van SP-kamerlid Van Bommel, haalt terecht het onderzoek van het Sociaal Cultureel Plan Bureau aan, waaruit blijkt dat 3 op de 5 Nederlanders een referendum wil bij verdere bevoegdhedenoverdracht en verzoekt de regering, over verdere afspraken ter versterking van de Economische en Monetaire Unie, die leiden tot een verlies aan zeggenschap over het nationale sociaal, economisch en/of begrotingsbeleid eerst een referendum te organiseren. Aangezien bindende referenda nog niet geregeld zijn, betreft de motie een raadgevend referendum, dat van betrekkelijk weinig betekenis is, maar het is tenminste wat. Desalniettemin werd zij verworpen.

Dan motie 6, van CU-kamerlid Segers. Deze motie verzoekt de regering, de bevoegdheden van het nationale parlement bij Europese besluitvormingsprocessen te versterken via een kaderwet voor de goedkeuring van Europese regelgeving. Ofschoon weer meer regelgeving is deze motie niet irrelevant. Waarom? Omdat hiermee een debat in de Kamer gaat plaatsvinden over wat er wel en wat er niet in Brussel geregeld moet worden en waarbij de invloed van de nationale parlementen versterkt wordt (denk hierbij bijvoorbeeld aan de 'groene kaart procedure'). Deze motie is overigens niet verworpen, maar 'aangehouden', dat wil zeggen dat er nog nader beraad over plaatsvindt.

Motie 8 komt uit onverwachte hoek, namelijk van GL-kamerlid Van Tongeren. In deze motie wordt gesteld, dat het aan de burgers is om te bepalen hoeveel macht de EU krijgt; en daarom verzoekt de motie de regering, bij elke Europese verdragswijziging het nieuwe verdrag aan de burgers voor te leggen via een referendum. Ook hier vooralsnog een raadgevend referendum, maar de boodschap is duidelijk: het is aan het soevereine volk van Nederland om te bepalen of Nederland instemt met een nieuwe Verdragswijziging. De motie is aangehouden.

Tenslotte motie 9, de meest duidelijke. Deze motie werd ingediend door PVV-kamerleden Madlener en Wilders. Zij stelt dat de Europese Unie al veel te veel macht over ons land heeft verkregen en dat dit proces van verlies aan nationale soevereiniteit verder doorgaat; verder wijst de motie er op, dat de Nederlandse bevolking in 2005 met grote meerderheid tegen de Europese grondwet heeft gestemd en de PVV is daarom van mening dat Nederland zo snel mogelijk de EU dient te verlaten. Verder stelt de motie dat volgens een peiling bijna twee derde van de Nederlandse bevolking voorstander is van het houden van een referendum bij overdracht van nieuwe bevoegdheden aan de EU en roept de regering dus op om een referendum te houden over het verlaten van de EU. Net als de Britse premier Cameron voorstelde: een 'in or out' referendum dus. Deze motie is verworpen.

Alléén motie 11 is aangenomen, de rest niet. Vraag is nu natuurlijk: wie stemden tegen de moties?

Tegen motie 3 (SP) stemden: alle kamerleden van de 'tussenformatie', dus VVD-PvdA-D'66-CU-SGP, aangevulde met de eurofiele fractie van het CDA. Motie 6 (CU) is aangehouden, maar motie 5 van de CU (over raadplegend referendum in geval van souvereiniteitsoverdracht) werd verworpen door een meerderheid van VVD-D'66-PvdA-SGP en CDA. Motie 8 van GL (referendum bij Verdragswijziging) werd aangehouden en tenslotte motie 9 van de PVV (in of uit EU referendum) werd verworpen door alle partijen, behalve PVV, SP en het lid Bontes. Kortom, u weet nu wie het goed voor hebben met de Nederlandse soevereiniteit en wie niet. Het is ontluisterend om te zien, dat de enige echte EU-kritische partijen de SP en de PVV zijn; de rest is pro-EU, al steunt de PvdD van Thieme het Burgerforum initiatief voor referenda bij bevoegdheden overdracht.

Laten we hopen, dat de echte Nederlandse patriotten zich deze uitslagen goed zullen herinneren bij de komende verkiezingen, de rest sluit haar ogen voor het behoud van Nederland als souvereine staat. Dat u het even weet.