Canada verwijt Europa toe te geven aan nieuwe Jodenhaat
In Nederland is er recent een aantal incidenten geweest rond Nederlandse bedrijven die Israëlische bedrijven boycotten.
Zij deden dit onder druk van anti-Israëlische actiegroepen, die extreem-links, extreem-rechts, radicaal-islamitisch en/of antisemitisch geïnspireerd zijn. Dezelfde gevaarlijke combi die ook geldt voor de achterban van de Franse komiek Dieudonné M'bala M'bala.
Dat sentiment wordt verergerd door een tegenstrijdig Nederlands overheidsbeleid. De Nederlandse en ook andere Europese overheden blijken te veel open te staan voor diezelfde mix van anti-Israëlische actiegroepen en de druk vanuit het machtsblok van 57 islamitische landen zowel rechtstreeks als via een vrijwel oneindige stroom van anti-Israëlische resoluties van de Verenigde Naties.
Dat het ook anders kan - en moet - lieten Australië en Canada de afgelopen week zien.
Zo zei de Australische minister van Buitenlandse Zaken Julie Bishop, over de in Nederland breed geponeerde stelling dat nederzettingen in strijd zijn met het internationaal recht:
De status van de nederzettingen moet nog bepaald worden in een vredesverdrag. Ons belang is het bereiken van vrede via onderhandelingen tussen de Israëlis en de Palestijnen. Dan helpt het bepaald niet om de nederzettingen bij voorbaat al te veroordelen. Dat brengt vrede juist in gevaar.
Ik zou trouwens wel eens willen weten volgens welk internationaal recht ze illegaal zouden zijn.
De Canadese premier Stephen Harper ging nog een stap verder. In een toespraak tot de Knesset, het Israëlische parlement. Jodenhaters doen zich nu voor als Israëlhaters:
Ik geloof er in dat Israël gesteund moet worden, omdat na generaties van vervolging het Joodse volk hun eigen land verdient, en verdient om daar veilig en vreedzaam te leven.
Canada steunt Israël, omdat het goed is om dat te doen. Het is een Canadese traditie om datgene te steunen wat staat voor principieel en rechtvaardig, ongeacht of dat handig uitkomt of populair is.
Onze vriendschap is geworteld in de geschiedenis en wordt gevoed door gedeelde waarden. Deze vriendschap wordt welbewust versterkt op de hoogste niveaus van bedrijfsleven en overheid; een uiterlijke expressie van een sterke innerlijke overtuiging. Het zijn gedeelde waarden als vrijheid, democratie en rechtsstaat, die Israël reeds lang geleden heeft verankerd.
Dit zijn zo maar begrippen. Het zijn de bewezen waarden die de bodem vormen waarin mensenrechten, politieke stabiliteit en economische welvaart kunnen floreren.
Palestijnen verdienen deze zaken ook, in een levensvatbare, democratische Palestijnse staat, die vastbesloten is om vreedzaam te bestaan naast de Joodse staat Israël.
Helaas hebben wij dat punt nog niet bereikt. Ik geloof dat er ooit een Palestijnse staat zal komen. Wat daarvoor nodig is dat de regimes die terreur inzetten, beseffen dat de weg naar vrede loopt via acceptatie, en niet via geweld.
Wij weigeren om Israël apart te zetten in de internationale gemeenschap. In de diplomatieke wereld is het makkelijk om die enkele Joodse staat apart te zetten, want er zijn zo veel meer andere staten. Het is makkelijk om daarin mee te gaan. Maar dat is niet 'evenwichtig', laat staan 'beschaafd'. Het is doodeenvoudig zwak en verkeerd.
We hebben in de afgelopen jaren kunnen zien hoe de oude ziekte van antisemitisme is gemuteerd in de opkomst van een nieuwe stam. Het wordt nu verpakt in nette bewoordingen, voor beschaafd gebruik.
De mensen die niet durven zeggen dat ze Joden haten of de schuld geven voor hun eigen falen of van de problemen in de wereld, richten nu hun haat op Israël. Zij geven de enige Joodse staat de schuld voor alle problemen in het Midden-Oosten.
Zoals vroeger Joodse bedrijven [in nazi-Duitsland] werden geboycot, roepen nu sommige leiders op tot een boycot van Israël.
Het meest schandalige is wel dat sommige Israël een apartheidsstaat durven te noemen.
Denk na over de verwrongen logica en volstrekte kwaadwilligheid dat hierachter zit: er is een staat die gebaseerd is op vrijheid, democratie en de rechtsbeginselen, die werd opgericht zodat Joden zich kunnen ontplooien als joden, en eindelijk beschermd kunnen zijn, na de zwarte bladzijde van het ergste racistische experiment in de geschiedenis.
En dat land wordt veroordeeld - en die veroordeling wordt gemaskeerd in de taal van het antiracisme. Het is volledig misselijkmakend. Maar dit is het gezicht van het nieuwe antisemitisme.
Hoe anders kunnen we de kritiek noemen, die selectief alleen de Joodse staat veroordeelt en feitelijk haar recht ontkent om zichzelf te verdedigen?
Terwijl het geweld en de onderdrukking overal in haar omgeving wordt genegeerd of geëxcuseerd?
In de democratische familie vertegenwoordigt Israel de waardes en principes die ook ons bestaan richten.
En daarom staat Canada achter u, door water en vuur.
Awi Cohen,
bestuurslid Likoed Nederland.
