Franse 'feed-in' tarieven voor windenergie onder vuur

Zou dit dan de Achilles–hiel van de windwaanzin zijn?

Het Europese Hof oordeelde onlangs in een prejudiciële beslissing dat Franse 'feed–in' tarieven voor windenergie als ongeoorloofde staatssteun dienen te worden beschouwd.

Fred Udo heeft onderstaande vertaling van het persbericht van een van de eisers ('Vent de Colere') gemaakt:

De garanties voor wind energie worden gefinancierd met middelen uit de staatskas.

Arrest van het Hof van Justitie van 19 december 2013

Aanhangig gemaakt door de Franse Federatie 'Vent de Colère' en elf andere ondertekenaars oordeelde het Europese Hof van Justitie vandaag, dat de verplichting tot aankoop van wind-elektriciteit tegen een gegarandeerde prijs wordt gefinancierd door middelen uit de staatskas.

Het Hof bevestigde dat deze kwalificatie van toepassing is op lopende overeenkomsten ten aanzien van de aankoopverplichting van windenergie.

Het Hof onderstreept ook dat de Franse autoriteiten en de exploitanten zich niet kunnen beroepen op onkunde, dat wil zeggen in goed vertrouwen gehandeld hebben, toen zij een dergelijke aankoopplan hebben ingesteld zonder rekening te houden met het verbod op staatssteun.

Deze beslissing is van harte welkom en opent de mogelijkheid tot erkenning van de onrechtmatigheid van de afnameplicht en van het buitensporig karakter ervan.

De procedure zal nu verder gaan voor de Franse Conseil d' Etat.
De federatie 'Vent de Colère' verwacht hiervan de annulering van de tariefbeschikking van 17 november 2008.

De Europese Commissie zelf dient vanaf vandaag een onderzoek in te stellen om de buitensporige winsten van Franse windinvesteerders sinds 2001 vast te stellen en terug te laten betalen.

Wat sinds 2001 is voorgespiegeld als een stimulans voor de ontwikkeling van duurzame energie, is in feite een financiële bonanza die zonder belemmering stroomt op kosten van de consument.

De toezichthouder op de energiemarkt, CRE, hekelde de huidige situatie al in 2001.
Heeft de President zelf niet geconstateerd: 'de gevolgen van deze geldstroom, het verspillen van publieke gelden en het speculatieve gedrag' (opening van de milieuconferentie, 20 september 2013).

De Nationale Federatie 'Vent de Colère', die al 12 jaar samen met 900 lokale verenigingen actie voert, roept op tot een onmiddellijke stopzetting van het programma om industriële windenergie te ontwikkelen:
Om de gestage stijging van de prijs van elektriciteit voor de consument te stoppen, voornamelijk veroorzaakt door de verstoring van het elektriciteitssysteem door enorme subsidies en door de voorkeursbehandeling die aan wind- en zonne-energie producenten wordt gegeven.
Om ons platteland, onze gebouwde en natuurlijke erfgoed, onze leefomgeving te vrijwaren van verminking en verrommeling van het bebouwde en agrarische landschap door de ongecontroleerde ontwikkeling van wind industrieterreinen.

Conclusie
Laatste alinea van het arrest van 19 dec 2013.
Het Hof (Tweede kamer) verklaart voor recht:
Artikel 107, lid 1, VWEU moet aldus worden uitgelegd dat een regeling strekkende tot volledige compensatie van de meerkosten die voor ondernemingen voortvloeien uit de afnameverplichting van door windkracht opgewekte elektriciteit tegen een hogere prijs dan de marktprijs en welke compensatie wordt gefinancierd door alle eindverbruikers van elektriciteit op het nationale grondgebied, zoals deze regeling is vastgesteld in wet nr. 2000#108 van 10 februari 2000 tot modernisering en ontwikkeling van de openbare dienst van elektriciteitsvoorziening zoals gewijzigd bij wet nr. 2006#1537 van 7 december 2006 betreffende de energiesector, als een met staatsmiddelen bekostigde maatregel dient te worden aangemerkt.

Het arrest is te hier vinden op de website van het Hof.

Het Hof heeft ook een heel instructief persbericht uitgegeven. Zie bijlage.

Let wel! Het gaat hier niet om een definitieve uitspraak, maar om een zogenoemde prejudiciële procedure. Daarin vraagt een nationale rechter – hier dus de Franse 'Conseil d’Etat' – het EU–Hof een interpretatie te geven van bepaalde regels van EU–recht. Deze interpretatie is bindend voor de nationale rechter, en met deze uitspraak in de hand moet hij uitspraak doen in de zaak die voorligt. De ratio hiervan is dat vermeden moet worden dat de nationale rechters in de EU–lidstaten het EU–recht op verschillende wijze interpreteren. Kortom, de 'Conseil d’Etat' moet nu dus nog uitspraak doen in de betreffende zaak, en is daarbij wel gebonden aan de uitleg van het EU–recht, die het EU–Hof heeft gegeven.

Men dient jurist te zijn om de implicaties van deze prejudiciële beslissing goed te kunnen beoordelen, bijvoorbeeld de vraag of  de Nederlandse en de Duitse subsidieregelingen ook niet aan de voorwaarden van het arrest voldoen. Als dat zo is, dan zal dat dramatische gevolgen hebben voor het 'verdienmodel' van windenergie.

Zou dit dan de Achilles–hiel van de windwaanzin zijn?

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.