Christenen zijn de meest vervolgde groep ter wereld. Ongeveer 200 miljoen christenen behoren tot vervolgde groepen en zo'n extra 400 miljoen leven in een toestand van sterke wettelijke repressie (bron: Paul Marchal). Wereldwijd wordt om de vijf minuten een christen vermoord voor zijn geloof, tussen 130.000 en 170.000 per jaar (Massimo Introvigne, Robert Finke). Eén op tien christenen buiten het Westen wordt vervolgd voor de publieke beleving van zijn religie (World Christian Encyclopaedia). Vijfenzeventig tot tachtig procent van alle religieuze vervolging treft christenen (Aid to the Church, International Society for Human Rights). Christenvervolging is verspreid over 139 naties dus ongeveer over drie kwart van alle landen wereldwijd (Pew Forum). Van onze gangbare media en NGO's zal u daar weinig tot niets over horen.
Het patroon van sharia
Christenvervolging vindt hoofdzakelijk plaats in de islamwereld, en in de tweede plaats in de overblijvende communistische regimes (Cuba, China, Noord Korea, Vietnam, Laos). In mindere mate is er persecutie door Boeddhisten in Burma, Myanmar en Sri Lanka, of door Hindoes in sommige Indische regio's (Karnataka, Orissa) en Nepal, maar niet als dusdanig dat er een historisch en ideologisch patroon is terug te voeren op hindoeïsme en boeddhisme zoals in het geval van de islam (sharia en jihad).
Vooral in de islamwereld is het fenomeen structureel en chronisch want een inherent onderdeel van islamitische geschiedenis en islamitische ideologie zoals die wordt belichaamd door het islamitisch recht. Drie belangrijke onderdelen van de sharia - huwelijksrecht, verbod op blasfemie, verbod op apostasie - vormen een structureel patroon van vervolging dat alle rassen, culturen, landen en continenten overstijgt. Het gaat niet enkel om specifieke wetten maar ook om de cultuur van haat en rechteloosheid voor niet-moslims die de sharia voortbrengt. Raymond Ibrahim heeft een jaar lang elke maand verslag gedaan van islamitische christenvervolging: een deprimerende
lijst van (massa)moord, verkrachting, ontvoeringen, aanslagen, gelynchte priesters en platgebrande kerken.
En dan spreken we enkel over doorsnee islamlanden en niet over de bekende fundamentalistische regimes waar een absolute tot moordzuchtige vervolging bestaat (Somalië, Afghanistan, Mauritanië, Noord-Nigeria, Noord-Soedan, Pakistan, Iran, Saoedi Arabië). Noch over de religieuze zuiveringen en gruweldaden (onthoofdingen) van jihadi's op christenen in Irak (1.4 miljoen naar 400.000) en Syrië (600.000 christelijke vluchtelingen) nadat Amerika de seculiere regimes die religieuze minderheden beschermden heeft gedestabiliseerd zonder deze bescherming te vervangen.
Kent iemand de kopten?
Christenvervolging is een onwelgevallige waarheid voor gangbare media en NGO's omdat deze gedechristianiseerd zijn maar ook wegens het overwegend islamitische karakter van de vervolging. Dat botst immers met hun opgefokt discours over racisme en gediscrimineerde moslims die zelf wereldwijd de grote verdrukkers zijn. Vele NGO's zijn ook opgegaan in de linkse beweging die sinds de koude oorlog in lijn met de Sovjet-Unie zich aan de Palestijnse kant hebben geschaard als onderdeel van een anti-Amerikaanse agenda. Christenvervolging botst ook met palestinisme omdat Israël vecht tegenover dezelfde ideologie die wereldwijd christenen vervolgd. Doe de test. Vul volgende termen in hun zoekmachines in: vervolging christenen, sharia, Sadad, Maloula, Mor Gabriel, Kopten, Arameëers. Bij Amnesty International België vind je drie korte stukjes over de Kopten en 140 artikelen over Palestijnen. Bij Pax Christi Vlaanderen nul over Kopten versus een hele reeks over Palestijnen.
Een vergelijking tussen de vergeten Kopten (23 miljoen) en de sterk gesubsidieerde Palestijnen (3.3 miljoen) is nochtans ontnuchterend: worden jonge meisjes van Ghaza en Westbank ontvoerd door joodse kolonisten, verkracht, onder dwang bekeerd tot het jodendom en uitgehuwelijkt aan joden (cf. 700 koptische meisjes jaarlijks in Egypte)? Zijn er joodse meutes in Israël die moskeeën aanvallen, onteren en platbranden onder het scanderen van religieuze slogans? Voeren joodse curricula in Israëlische scholen moslims op als 'afstammelingen van apen en varkens' (koranische omschrijving van joden en christenen in officiële Egyptische en Palestijnse schoolboeken)? Leven er Arabieren in Tel Aviv of Jeruzalem een slavenleven op vuilnisvelden (cf. christelijke vuilnisophalers of zabbaleen in Caïro)? Zijn joodse mannen volgens de Israëlische wet onmiddellijk gescheiden van hun joodse vrouw en kinderen als ze zich bekeren tot de islam (cf. islamitische geloofsafval onder Egyptisch huwelijksrecht)?
Ondertussen blijven de Kopten slachtoffer van de grootste mensrechtelijke schendingen van het Nabije Oosten: bekijk zeker de bekende documentaire van
Unreported world of lees als aanvulling de studie van prof. Christine Chaillot
Les coptes d'Eypte: discriminations et persécutions (Gelijkaardige ontnuchterende vergelijkingen zijn te maken tussen Palestijnen en Koerden, of buiten het Nabije Oosten, met Tibetanen.)
Hiërarchie van de liefde
De schuldige stilte omtrent wereldwijde christenvervolging valt vooral op bij sommige 'christelijke' NGO's, pax christi als koploper, omdat zij meer dan anderen een christelijk voorbeeld van waarheidsliefde en naastenliefde moeten geven. Naastenliefde is mateloos, voor iedereen, ook onze vijanden, maar velen vergeten de hiërarchie van de naastenliefde. Wie zijn geld wegschenkt en daardoor zijn kinderen niet meer kan onderhouden zondigt tegenover wie, via zichzelf, dichter bij God staat. Zelfde ratio geldt voor familie, landgenoten en geloofsgenoten. Dit is slechts de logica toegepast op naastenliefde (gebaseerd op Aquino IIa IIae q 26 'Over de orde in de liefde'). De Antwerpse bisschop Johan Bonny, die in Rome twaalf jaar werkte voor de oecumene met Oosterse kerken, zei in dit verband dat "het verdedigbaar is om mensen die al 1500 jaar aan onze kant staan, onze cultuur delen en bondgenoot van Europa zijn, voorrang te geven. Is het christendom dan voor ons van geen tel meer?" (2011).
Christenvervolging zou een vast thema moeten zijn voor alle mensrechtenorganisaties gezien het wereldwijde en kwantitatieve karakter ervan. Islamitische vervolging van religieuze minderheden zou het onderwerp moeten zijn van aparte rapporten die het specifieke patroon en de wortels ervan in kaart brengen. Sharia als een hedendaags rechtssysteem zou een vast onderdeel moeten zijn van verslagen over mensenrechten in islamlanden. Zonder de conceptuele instrumenten (sharia en jihad) om islamitische vervolging te begrijpen, zullen moslims en niet-moslims het ook nooit kunnen bestrijden.
Barnabas Fund is één van de beste organisaties die zich wel op deze manier inzetten tegen christenvervolging. Andere organisaties zijn:
Jubilee Campaign,
Rescue Christians,
Christian Solidarity, International Christian Concern, Open Doors. Organisaties van betrokken christenen zelf:
World Council of Arameans,
Coptic Solidarity. Merk op dat de lijst geen katholieke organisatie bevat. Kerk in Nood heeft wel zijn jaarlijkse rapporten maar zegt: "Wij zijn geen Amnesty International dat zich uitsluitend toelegt op steun aan de verdrukten. Onze werking is veel en veel breder" (Tertio, 20 november). De Nederlandstalige katholieke organisaties voor oriëntaalse christenen
Werk voor het Oosten en
Katholieke vereniging voor Oecumene verdiepen zich graag in het Oosters christendom maar liever niet in hun vervolging (wat overeenkomt met voor bedreigde dieren opkomen maar niet tegen de bedreigingen).
Envoi
Paulus stelde dat als één stuk van Christus' lichaam lijdt, ook al de andere delen lijden (1 Korintiërs 12:26-27). Er zijn 2,18 miljard christenen op de wereld. We kunnen dus iets doen om vervolgde christenen te helpen, maar we moeten eerst willen binnengaan in de wereld van de waarheid en de liefde.