Armoedemigratie

Grenzen open voor Roemenen en Bulgaren. De Europese Commissie vindt het geweldig. Inwoners van de bestemmingslanden zien het niet zitten en hun politieke leiders worden nu knap nerveus.

De recente aankondiging van de Britse premier Cameron dat hij het de Roemenen en Bulgaren moeilijk gaat maken om door te stromen naar de uitkeringsloketten heeft flink wat commotie veroorzaakt. Hij gaat scherp aan de wind zeilen en de grenzen van het EU-recht opzoeken. Al eerder sprak de Duitse minister van binnenlandse zaken Friedrich zich ook in deze zin uit, evenals onze eigen minister Asscher. De Europese Commissie reageerde op Cameron als door een adder gebeten en nam daarbij het woord 'hysteria' in de mond. Een opiniestuk in Die Welt ziet het anders en noemt de reactie van de Commissie hysterisch.

Zoals we hier vanmorgen konden lezen ziet de overgrote meerderheid van de Nederlanders (80 procent) die immigratie van Roemenen en Bulgaren helemaal niet zitten. In ons omringende landen zal dat niet veel anders zijn. Met de adem van de oprukkende 'populistische' partijen in de nek worden onze politici knap zenuwachtig over de komende golf van wat Die Welt noemt 'Armoedemigratie' (Armutseinwanderung). Die nerveuze politici krijgen nu de rekening gepresenteerd voor de besluiten die in het verleden zo lichtvaardig zijn genomen: toetreding van corrupte landen met een lage levensstandaard, openstelling van de grenzen en de uitkeringsloketten voor inwoners van die landen na een vaste termijn en zonder criteria zoals convergentie van levensstandaard en sociale zekerheid.

In een eerdere bijdrage aan deze website, getiteld Bijstandstoerisme, heb ik uiteengezet hoe gemakkelijk die toegang tot de uitkeringsloketten voor armoedemigranten is. Als men er binnen drie maanden na aankomst niet in slaagt werk te vinden vervalt het verblijfsrecht en krijgt men ook geen aanspraak op sociale zekerheid. Lukt dat echter wel dan krijgt men verblijfsrecht en toegang tot sociale zekerheid. Dat verblijfsrecht is in principe nog gelimiteerd. Na vijf jaar krijgt men verblijfsrecht voor onbepaalde tijd en is er feitelijk geen verschil in rechtspositie met oorspronkelijke ingezetenen.

EU-regels zijn naar hun aard altijd politieke compromissen en voor meer dan één uitleg vatbaar. Zo ook wat betreft de rechten van die immigranten uit andere lidstaten die wel verblijfsrecht hebben gekregen, maar nog korter dan vijf jaar in het land vertoeven. Beëindiging van het verblijfsrecht voor deze groep is in principe mogelijk. Je zit dan in een grijs gebied met vage criteria, en dat is natuurlijk een bron van juridische procedures. EUobserver hierover:

Een goudmijn voor vreemdelingenadvocaten. En dan hebben we het alleen nog maar over de administratieve beëindiging van het verblijf. Fysieke verwijdering is natuurlijk nog een stuk moeilijker, al heeft het Verenigd Koninkrijk zijn zaakjes op dit punt beter voor elkaar dan Nederland en Duitsland. De Britten zijn immers zo slim geweest om niet toe te treden tot 'Schengen' en mogen hun grenzen bewaken zodat ze kunnen monitoren wie het land in- en uitgaan. Hoe onze minister Asscher die uitzettingen wil aanpakken zonder grenscontroles is een raadsel.

En hoe het verder zal gaan? Een ding is zeker: nog een paar weken en dan gaat de aanval op de natiestaat in een hogere versnelling.

Mijn eerdere bijdragen aan deze website staan hier.