De E van Economie is ook de E van Emotie en de E van Energie. De meeste historische en economische transities vinden plaats om andere dan rationele redenen. De mens is geen rationeel calculerende homo economicus. De Europese Unie is een huwelijk tussen 17 landen die niet gelukkig samen zijn. Vergelijk het met een echtpaar in wiens huwelijk iedere passie verdwenen is: ze slapen in gescheiden slaapkamers, hebben geen seks en zitten s ochtends zwijgzaam tegenover elkaar aan het ontbijt. De bank en accountant waarschuwen ze dat scheiden te duur is en dus slepen ze zich moeizaam door hun samenzijn.
Later in de geschiedenis zal deze periode te boek staan als de Grote Verarming, voorspelt Bakas. Hij stelt dat Europese elites de ladders naar de rest van de samenleving en met name de middenklassen hebben opgetrokken. Hun focus op hun eigenbelang ten koste van het belang van de rest van de bewoners van de Eurozone, is evenwel een gegeven. Met boos worden en schelden, zoals Eurofoben doen, bereik je niets.
Dat zijn doorgaans nuchtere, verstandige mensen die het naadje van de kous willen weten, die zelf willen oordelen over feiten en fictie. Die groep zal de nu nog slapende middenklasse wakker moeten schudden.
Zuid-Italië was toen rijker, Napels was rijker dan Milaan. Maar men had een eigen cultuur van zakendoen en die was niet opgewassen tegen de invasie van Noordelijke bedrijven, toen de grenzen opengingen. Men betaalde weinig belasting, maar kende een levendige zwart-geld-economie waar veel banen in werden gecreëerd. Een grote sociale cohesie en veel onderlinge solidariteit waardoor een grote verzorgingsstaat onnodig was. Soft powers dus, die van grote economische waarde waren. De verarming van het zuiden leidde tot een permanente transferunie: het noorden moest het verarmde zuiden blijvend subsidiëren en geen van beide partijen werd daar echt gelukkig van. Nu gebeurt hetzelfde op grotere schaal. De muntunie heeft het zuiden verzwakt en er veel pijn veroorzaakt. En het noorden moet zich daar nu plotseling verantwoordelijk voor voelen, ervoor betalen en dat leidt tot veel negatieve energie over en weer. De E van Economie is de E van Energie. Als er zoveel negatieve energie gegenereerd wordt is dat niet goed.
Deze zeer geëmancipeerde vrouwen vreesden een verwatering van hun verworvenheden en het Scandinavische feminisme als hun landen samen zouden gaan met de macho Latijnse landen. Veel meer vrouwen dan mannen stemden in Noorwegen en Denemarken tegen toetreding.
Eurofielen zijn qua machtspositie vergelijkbaar met de Katholieke Kerk voor de Reformatie. Voor velen is de euro een minnares, zelfs een religie geworden. Er is markt voor een nieuwe Marx voor de Middenklasse. En er is markt voor een nieuwe Luther die de verarmde verliezers in de Eurozone gaat wakker schudden. De elites zullen hun fout nimmer erkennen en zullen voortgaan met versnelde federalisering van de Eurozone. Hun macht is enorm, hun propaganda-apparaat immens. Ik ben benieuwd wie de handschoen oppakt.