Alle ballen op Blatter
Oranje houdt nog kans om groepshoofd op de WK in Brazilië te worden. Volgens de FIFA-ranglijst van vandaag staat Nederland op de achtste plaats, met eenzelfde puntenaantal als Italië, maar met net iets meer achter de komma. Mocht Uruguay, dat zesde staat, zich alsnog kwalificeren (die kans is groot, want het moet een beslissingsronde spelen tegen Jordanië), dan gaat het feest niet door. Louis van Gaal, hoewel van mening dat Oranje het verdient om groepshoofd te worden, legt zich bij die uitslag neer.
Heel verstandig van Louis. In eerdere comments op een stukje van Michael, die van mening is dat Oranje niet moet zeuren en gewoon in een zwakke poule zat, heb ik al aangegeven dat hier hogere voetbaldiplomatie in het geding is. Andere landen, zoals Duitsland en gastland Brazilië die ook liever niet meteen op Oranje stuiten, moeten zich voor ons sterk maken om dit onrecht te verijdelen. Die kansen zijn nog groter omdat voor voetbalmacht Italië hetzelfde dreigt. Dan kan Louis van Gaal beter even z'n grote mond houden en geen lelijke dingen zeggen over de FIFA. Wat voor ons op de Dagelijkse Standaard natuurlijk geen reden is om bij voorbaat het hoofd in de schoot te leggen. Dat zou aan nationale zelfhaat grenzen en zo zijn we hier niet.
Het is natuurlijk absurd dat Nederland, dat zich met Italië als eerste Europees land voor de WK plaatste met het beste doelsaldo en (met Duitsland) het hoogste aantal punten, geen groepshoofd wordt. We moeten ons ook niet laten wijsmaken dat Oranje in zo'n zwakke poule zat. Roemenië en Turkije zijn behoorlijke middelmaat en Hongarije blijft het land van Puskas. Het is waar dat de groep van Italië (met Denemarken, Tsjechië, Bulgarije en het verrassende Armenië) sterker was. Maar voor Italië - in 2012 nog verliezend EK-finalist - was dat evenmin voldoende om groepshoofd te worden, hoewel de Italianen keurig ongeslagen bleven en hun poule met afstand wonnen. Het is geweldig, zo'n FIFA-ranglijst, waarop je op de laatste dag nog kan worden ingehaald door Zwitserland (1-0 winst op Slovenië), terwijl je zelf hebt uitgehaald tegen Hongarije (8-1) en Turkije (2-0), en ik ben ook dol op zulke rekenkunst, maar deugen doet het van geen kant. Laten we daarom uit strikte onpartijdigheid eens naar de klassering van een paar andere landen kijken.
Over België (5) zeg ik niks. Prima gekwalificeerd, al kun je met de beste wil van de wereld niet stellen dat de Belgen ineens wereldtop zijn. Colombia (4) is voor mij een onbekende grootheid, maar Uruguay (6) is dat niet. Oranje won in 2010 in de halve finale met 3-2 van Uru's, maar dat telt niet meer mee. Ook best. Vreemd is wel dat de kampioen van Zuid-Amerika zo hoog staat, terwijl plaatsing voor de WK nog niet is afgedwongen. Uruguay is slechts vijfde in de Zuid-Amerikaanse groep geworden, een prestatie die nog slechter wordt als we bedenken dat gastland Brazilië niet meedeed. En dan toch zesde op de FIFA-ranglijst! Vijfvoudig wereldkampioen en topfavoriet Brazilië staat elfde. En Chili en Ecuador, die in Zuid-Amerika voor Uruguay eindigden en al wel voor de WK zijn gekwalificeerd, staan op de FIFA-ranglijst op nummer 12 en nummer 22. Dat kan niet kloppen, zoals het ook niet klopt dat het al wel geplaatste Costa Rica op 31 staat en het uit de dezelfde Noord-Amerikaanse groep nog niet geplaatste Mexico (dat ook nog een beslissingswedstrijd wacht) op 24. Die lijst is in strijd met zichzelf. Over die hoge klassering van Uruguay, die het land een positie als groepshoofd garandeert, gaat achter de schermen nog getwist worden. Laat dat maar aan Italië over!
Blijft over Zwitserland (7), onze naaste concurrent op de ranglijst dat ons in 1934 (2-3 in Milaan) al eens dwars zat op weg naar Rome. Op de een of andere manier moet Zwitserland in een sterkere poule gezeten hebben dan wij, want het Alpenland is met minder punten dan Nederland in de kwalificatiegroep haalde boven Oranje op de FIFA-ranglijst uitgekomen. Nogmaals; fantastisch dat zoiets kan. Maar een poule met IJsland, Slovenië, Noorwegen en Cyprus kan toch moeilijk als sterk worden beoordeeld. Je vraagt je zelfs af hoe het mogelijk is dat zo'n rijtje landen in één groep kan komen. Maar goed, de Zwitsers hebben hun laatste drie wedstrijden gewonnen, dus in vorm zijn ze wel en dat telt. Maar op de dag dat Nederland 2-2 tegen Estland speelde, amper een maand geleden, speelde Zwitserland thuis met 4-4 gelijk tegen IJsland na een 4-1 voorsprong! Daar zou je strafpunten voor moeten krijgen en in een normaal land wordt na zo'n debacle de bondscoach ontslagen. De Zwitsers zijn daar echter te keurig voor en dwongen later alsnog kwalificatie voor Brazilë en een plaats als groepshoofd af.
Dat laatste, voorzie ik nu al, gaat geen standhouden. Iedereen snapt dat een FIFA-ranglijst die Zwitserland boven Nederland en Italië zet de voetbalverhoudingen geweld aandoet. Het onderlinge puntenverschil is bovendien minimaal. Het organisatiecomité in Brazilië heeft dus alle reden om Zwitserland (en Uruguay) een paar plaatsen op de ranglijst terug te zetten. Het is ook best als de wereldvoetbalbond deze ook voor Italië tergende kwestie in stemming brengt, en nog beter wanneer de FIFA-voorzitter zijn verantwoordelijkheid neemt en een voor iedereen bevredigend oordeel velt. Daarbij treft het dat Sepp Blatter een Zwitser is. Niet alleen is Zwitserland altijd neutraal, ook de voetbalhoofdkwartieren zitten in het land van Wilhelm Tell. Zo'n land mag niemand voor het hoofd schieten. Bovendien mag in een beetje nette organisatie de voorzitter niet meestemmen om elke verdenking van gesjoemel te voorkomen, en dat mannetje minder kan net de doorslag geven. De KNVB weet dus wat haar te doen staat: alle ballen op Sepp! Dan worden we toch nog, geheel verdiend na briljant diplomatiek pressiespel achter de groene tafel, groepshoofd.
