To bail or not to bail
Het Griekse drama begint zo langzamerhand te lijken op een horrorstory uit de Hades. Zoals gisteren al bij de Finance sectie aangestipt: volgens het Duitse weekblad Der Spiegel beschikt zij over documenten waaruit blijkt dat de Duitse Bundesbank verwacht dat Griekenland kort na de Duitse verkiezingen weer nieuw geld nodig heeft. Alwéér ja. Leest onze minister-president even mee?
Volgens Der Spiegel was het niet de bedoeling dat dit nieuws vroegtijdig, dat wil zeggen vóór de Duitse verkiezingen op 22 september, naar buiten zou zijn gekomen, maar dat is nu dus toch gebeurd. En het is genoegzaam bekend, dat het weekblad haar bronnen zorgvuldig checkt. Aangenomen mag worden, dat het bericht juist is. Het is derhalve een bewuste (politieke) keuze geweest om net te doen of alles koek-en-ei is in Griekenland. Maar insiders, zoals het IMF, weten natuurlijk beter.
Uitermate zorgelijk, en ook irritant, is, dat de Europese politieke elite haar burgers niet gewoon de waarheid vertelt: Griekenland is duizend keer failliet, evenals het experiment met de euro. Dat is ook failliet. Waarom wordt dat niet ruiterlijk erkend? Waarom nog langer verstoppertje spelen als de 'zondaar' al lang en breed gespot is? Waarom blijft de politieke elite haar burgers voortdurend voorliegen over de werkelijke stand van zaken in euroland? Denkt men soms dat wij van lotje getikt zijn? Dat we niet weten hoe de vlag erbij hangt? We worden verdorie als snotneuzen behandeld.
Het kan geen toeval zijn dat juist de BUBA heeft 'gelekt'. Immers, we weten allemaal hoe haar president, Jens Weidmann, tegen de Griekse 'reddingsoperatie' aankijkt. Uit het artikel:
"Zwar bestreitet die Bundesbank, es handle sich dabei um eine Anspielung auf die Bundesregierung, die vor der Wahl eine Diskussion über einen Schuldenschnitt verhindern will und deshalb die Fortschritte in Griechenland betont. Doch die Bank kommentiert diesen Optimismus in ihrem Dossier äußerst unterkühlt: "Wir nehmen die zustimmende Haltung zur Kenntnis."
"Das hat auch damit zu tun, dass laut Bundesbank die Risiken des Rettungsprogramms "außergewöhnlich hoch" bleiben. Auch die Performance der Athener Regierung sei "kaum zufriedenstellend", es bestünden "erhebliche Zweifel" an der Fähigkeit, unabdingbare Reformen umzusetzen."
Met andere woorden: de nieuwe tranche werd alleen maar goedgekeurd onder hevige politieke druk, omdat Merkel geen slecht euronieuws gepubliceerd wenst te zien vlak voor de verkiezingen, terwijl er tegelijkertijd een snoeihard oordeel wordt geveld over de erbarmelijke staat waarin de Griekse economie zich bevindt. Oftwel: er is formeel gezien geen enkele reden om nog een cent in die bodemloze put te blijven gooien. Iets wat wij hier op DDS al twee jaar roepen. Het is waanzin om hiermee door te gaan. Griekenland moet terug naar de drachme en haar staatsschuld zal moeten worden afgeboekt tot een houdbaar niveau. Mijn inschatting -van twee jaar geleden al- : met minstens driekwart, zo niet meer, gelet op de povere kwaliteit van de Griekse economie.
En de gewone Griek ziet de bui al hangen. Ik citeer de 23 jarige studente Ioanna Polyzou:
"New loans or a debt haircut will simply mean new measures, new austerity and new hardships for the people. We have learned that lesson all too well by now."
Het Griekse volk is uitgeknepen, democratisch vernederd door het gedwongen opstappen van haar premier Papandreou, in 2011, op last van de Europese Commissie en volledig kapot gemaakt. Ziedaar de methoden van de nieuwe dictatuur van Brussel om een failliet politiek project te redden. En het ergste van alles is nog, dat de honderden miljarden euro's niet hebben geholpen en ook niet zullen kunnen helpen zolang Griekenland in de euro-gevangenis vertoeft.
Griekenland is dood. Long live the Debt Union!
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en volg mij hier op Twitter.
