In zijn nieuwste boek, 'Energie und Klima. Chancen, Risiken, Mythen', fileert de natuurkundige Horst-Joachim Lüdecke het Duitse energie en klimaatbeleid.
Het boek doorbreekt het taboe op politiek incorrect denken op het gebied van energie en klimaat, dat in Duitsland aanmerkelijk sterker is ontwikkeld dan in vele andere landen. Duitsland kent een relatief grote conformeringsdruk/dwang, die door sommigen wel als mild totalitair wordt gekwalificeerd. Om zoiets te schrijven is in Duitsland dan ook meer moed nodig dan bijvoorbeeld in een land als Nederland.
Lüdecke grossiert in het goed gedocumenteerd intrappen van heilige huisjes alles op basis van feiten in plaats van fantasietjes of de bekende paniekzaaierij die de klimaatalarmisten, gesteund door de media, tot in de perfectie hebben ontwikkeld.
Wat betreft het gebrek aan politieke correctheid doet Lüdecke's boek enigszins denken aan dat van Thilo Sarrazin, 'Deutschland schafft sich ab', dat veel opzien baarde en aanleiding gaf tot grote controverse, maar waarvan er toch maar meer dan een miljoen werden verkocht.
Met de Energiewende en klimaat'bescherming' moet Duitsland zich opnieuw uitvinden. Het neemt daarbij een geïsoleerde positie in in de wereld. Er is een begin gemaakt met de totale transformatie van de elektriciteitsvoorziening door windmolens, fotovoltaïsche zonneenergie en biomassa, alsook omslachtige vermijding van CO2uitstoot. Wat voorheen het exclusieve vakgebied was van deskundige ingenieurs, is in het licht van de actuele politieke besluitvorming thans een zaak waarmee de hele samenleving zich bemoeit want de elektriciteitsprijzen stijgen en er groeit steeds meer twijfel aan de tot dusver verzekerde stroomvoorziening.
De huidige Energiewende en de klimaat'beschermings'maatregelen kunnen slechts zinvol zijn indien daaruit voordelen zijn te behalen voor de natuurbescherming, de stroomvoorzieningszekerheid en de kosten. In dit boek worden de kansen, risico's, voor en nadelen van het Duitse beleid ter zake onderzocht. Het concurrentievermogen van Duitsland, de kans op stroomuitval, de belastingdruk, de energiekosten die elke burger zal moeten opbrengen en ten slotte het milieu staan op het spel.
De problemen die op Duitsland afkomen kunnen niet met politiek wensdenken worden bestreden, maar alleen met solide techniek, respectering van de natuurwetten, economisch handelen en milieubescherming.
De hoofdboodschap van het boek laat zich in een paar simpele zinnen samenvatten. De Energiewende, waarin wind en zonneenergie alsmede biomassa een belangrijke rol spelen, leidt onvermijdelijk tot extreme kostenstijgingen, verminderde voorzieningszekerheid en milieuvernietiging. Vanwege het intermitterend karakter van wind en zonneenergie is een honderd procent backup met fossiele energie noodzakelijk. Een dergelijk systeem is ongeschikt voor een moderne geïndustrialiseerde samenleving.
En deze stelling wordt met tal van concrete gegevens onderbouwd.
De auteur getuigt van een uitzonderlijke beheersing van zowel de grote lijnen als de details. Dat geldt zowel voor de technisch/wetenschappelijke aspecten van de door hem behandelde materie als de politieke, economische en sociale aspecten.
De slotzinnen van het boek tonen haarfijn aan dat het wat betreft klimaat en Energiewende om véél meer gaat dan alleen maar geld. Zij tillen het boek naar een nóg hoger niveau. Ik wil ze mijn lezers dan ook niet onthouden.
Die Deutsche Intelligenz in Medienredaktionen, Hochschulen und Führungsetagen von Unternehmen, die diese Entwicklungen und die entstehenden Ökostrukturen nicht billigt, schweigt, duckt sich weg und versucht oft sogar zu profitieren. Man fürchtet gegen die übermächtige Ökobewegung keine Chancen zu haben. Men erkennt, wie die Ökobewegung sich die Unterstützender Mehrheit der Deutschen Medien und der Politik gesichert hat. Um wiederholten Male in der deutschen Geschichte, verweigert sich daher die Deutsche Intelligenz dem entschiedenen Widerstand gegen Entwicklungen deren Unheilspotential nicht zu übersehen ist. Die Gründen für das Gewährleisten von Bewegungen mit undemokratische Zielen waren und sind hierzulande immer die Gleichen: Unterschätzung der Gefahr, Bequemlichkeit, Karriere-, Konsens- und Profitstreben. Zivilcourage ist kein Deutsches Wort.
Voor de Duitsers die gedurende tientallen jaren aan klimaatindoctrinatie hebben bloot gestaan, is dit boek een eye-opener. Als het tien jaar eerder was geschreven en de boodschap toen was ingezonken, had de Duitse samenleving zich misschien wel 100 miljard aan weggegooid geld kunnen besparen.
Het boek is m.i. verplichte lectuur voor allen die in de wetenschap, politiek, media enz. in Duitsland verantwoordelijk zijn voor de informatieverschaffing en besluitvorming inzake energie en klimaat. Wat Nederland betreft lijkt mij het boek voor degenen die een behoorlijke passieve beheersing hebben van de Duitse taal makkelijk leesbaar. Het boek bevat meer dan 300 voetnoten, waarvan vele verwijzingen naar peer-reviewed literatuur.
Het boek is onder meer hier verkrijgbaar.
Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie hier.