Begin bij jezelf, Samsom!

“Wanneer u een voorstander van nivellering bent, kunt u een schatting maken van het inkomen dat ongeveer met uw voorstelling van gelijkheid overeenkomt. Ligt uw huidig inkomen hoger dan dat, dan mag u dit bedrag voor uzelf houden en de rest uitdelen aan de mensen die beneden die grens blijven.” – Milton Friedman 

Afgelopen week zei Diederik Samsom: ”Juist in crisis nivelleren.” Uit de woorden van de PvdA-leider blijkt heel duidelijk dat hij een groot voorstander is van de gelijkheid van resultaat. Zo zegt hij dat de huidige inkomensverdeling oneerlijk is. Maar wat is dan een eerlijke inkomensverdeling? Hoeveel dient iedereen te krijgen zodat het eerlijk is? Samsom is in dromeland. Het leven is namelijk niet eerlijk zoals hij zich dat voorstelt. Waarom geldt deze nivelleringsdrang enkel op het gebied van fiscaal beleid? Wanneer je werkelijk voor gelijkheid van resultaat bent dan zou je toch stellen dat hij ook een groot voorstander is van het eerlijk verdelen van talenten, het eerlijk verdelen van schoonheid, etc. De reden dat er grote verschillen in inkomen zijn wordt veroorzaakt door enorm veel variabelen, waaronder talent, genen, opleiding, cultuur, opvoeding, omgeving en ga zo maar door. Al deze variabelen zijn voor vrijwel iedereen anders. Het leven is niet eerlijk en de maakbare samenleving die Samsom voor ogen staat is een illusie. 

Samsom schijnt echter veel weg te hebben van een moderne Karl Marx. Die zei bijvoorbeeld: “Een billijk aandeel voor iedereen”. Of zoals we het in Nederland noemen: ”De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten.” Wanneer Samsom het werkelijk meent dient hij direct te beginnen met nivelleren. Samson, begin bij jezelf!  

Natuurlijk moet ik hem gelijk geven dat de lagere inkomens zeker de dupe zijn van deze bezuinigingen. Relatief zelfs meer dan de hogere inkomens. Echter zijn zij de dupe vanwege het fiscale beleid van het kabinet en niet omdat de inkomensverdeling oneerlijk is. De sociaaldemocraat verschuift de schuld voor het inkomensverlies van de lagere inkomens en denkt het verschil bij anderen te kunnen afpakken.  Het kabinet belast de kleine man teveel waardoor hij het zwaar krijgt. De oplossing van dit kabinet is dan ook weer eenzijdig. Niet de hand in eigen boezem maar afpakken en verdelen. Zo creëert de overheid zelf het probleem door de belastingen te verhogen en lost dit vervolgens op met ordinaire roof. 

Gelukkig, zo stelt Samsom, zijn de gevolgen voor de economie klein. Slechts een paar duizend banen zullen verdwijnen door de nivelleringsplannen. Een paar duizend? Hopelijk zullen er een paar ambtenaren worden ontslagen, maar ik vrees dat deze banen in de private sector zullen verdwijnen. Dus enkel om een aantal mensen iets meer koopkracht te geven riskeert de PvdA duizenden productieve banen. Deze mensen dienen dan ergens anders werk te vinden en dat is niet zo gemakkelijk op dit moment. Naast het feit dat nivellering niets anders is dan ordinaire roof zien we dat ook de geschiedenis laat zien dat het resultaat van nivelleren in het algemeen zeer onwenselijk is. 

De historicus weet het beter
De geschiedenis leert ons echter dat er nog veel meer gevolgen zijn die voortkomen uit het nivelleringsbeleid en dat deze gevolgen zeer zuur zijn. In de jaren ’70 van de vorige eeuw werd de politiek van Engeland grotendeels bepaald door de visie die Samsom aanhangt: gelijkheid van resultaat. De belasting op inkomen uit eigendommen werd verhoogd tot 98%. Alles werd door de overheid geregeld zoals zorg en uitkeringen. Jammer genoeg waren de resultaten bedroevend. Ook hier vond nivellering plaats maar het resultaat was geen eerlijke verdeling zoals Samsom zich dat voorstelt. De ‘oude’ rijken in het toenmalige Engeland werden geplunderd en er ontstond een nieuwe klasse van bureaucraten. Anderen ontdoken massaal de belastingen of verlieten het land. De gevolgen waren ook in Engeland zeer zuur. Gelukkig pakte Margaret Thatcher in de jaren ’80 flink door en kreeg de economie een impuls.  

Werkelijke hulp voor lage inkomens
Waar kan het kabinet de lage inkomens wel mee helpen? Heel erg simpel: belastingverlaging en het inperken van de omvang van de overheid. Het minimaliseren van regeldruk en de vrije markt wederom de kans geven om op te staan. Overal waar het vrijemarktsysteem werd toegelaten is de levensstandaard van de gewone man gestegen. In een vrije marktsysteem ontstaat een enorme mobiliteit tussen de verschillende inkomensklassen. Het herstellen van de, vrijwel gestorven, vrije markt in Nederland, dat dient het doel te zijn. Meer vrijheid, minder overheid!