Thomas von der Dunk gaat met fakkel en witte puntmuts richting Israël

Dat Thomas von der Dunk geen vriend is van Israël, dat wisten we al. Zo verkondigde hij ooit eens in het tv-programma Tegenlicht dat het terecht was dat een goede vriend van ex-PVV-Kamerlid Wim Kortenoeven was doodgeschoten. De man begaf zich - naar hij immers zelf aannam - buiten Tel Aviv, en als Jood moet je dan "ook niet zeuren als je dan een kogel in je kop krijgt." Een ijzingwekkend citaat, dat aantoont hoe weinig acht Von der Dunk slaat op een Joods leven. Carel Brendel heeft nog meer voorbeelden verzameld van hoe lasterlijk en ronduit antisemitisch de heer Von der Dunk uit de hoek kan komen. Zo praat de man zelfs moord op onschuldige kinderen goed.

Vandaag vliegt Von der Dunk in zijn Volkskrant-column ('Goed Volk', waarom betalen jullie een antisemiet om jullie krant te bezoedelen?!) opnieuw grandioos uit de bocht. De beste man schrijft over zijn favoriete onderwerp Israël, maar had ongetwijfeld bedoeld een artikel te maken over de de opkomende grootmacht China, en hoe het Westen daar niet adequaat op kan reageren. Wie zorgvuldig leest, haalt dat nog uit het schrijfsel van Von der Dunk. Maar je moet wel écht heel ingespannen lezen, want bovenal is het artikel een aaneenschakeling van schelden, schelden, schelden en schelden. Op vrienden van Israël.

De column is nog geen alinea begonnen of Von der Dunk heeft een oud-senator van de VVD (de heer Tom Struyck Van Bemmelen, schrijft ook regelmatig voor DDS) al een "mummie" genoemd, en beschuldigt hem van dyslexie. In de tweede alinea wordt het hele Israëlische electoraat extremisme verweten, de Likoed-partij wordt een "criminele organisatie" genoemd vanwege "etnische zuiveringen" en de oud-minister Uri Rosenthal (VVD) is niet alleen schuldig aan "misdadigheid", maar ook een handlanger van de Israëlische "criminele organisatie". Israël wordt verder "niet zonder reden door al zijn buren gehaat", en de premier van het land, Benjamin Netanyahu, noemt Von der Dunk als variant op de Noord-Koreaans leider Kim Jong Un. Hierna Von der Dunk snel terug naar z'n eerder doelwit Struyck Van Bemmelen, die naar hij schrijft "over een aantal jaar gewoon onder de zoden ligt."

Alle verwijten slaan aantoonbaar nergens op, maar Von der Dunk raaskalt maar door. Aan het eind lijkt hij zich te realiseren dat hij ook nog wat over China moest zeggen, dus pent hij snel dit neer:

Een goed punt van Von der Dunk. Een legitiem en scherp geformuleerd punt, zelfs. Maar met het hele geopolitieke grondstoffendebacle heeft Israël echter helemaal niks te maken. Door de Palestijnen te steunen alle Joden in Israël 'op te ruimen' (om maar even in het taalgebruik van Von der Dunk te blijven) bereik je helemaal niks bij China. Ook niet door Israël te blijven steunen, overigens. Wat er met Israël gebeurt, laat China koud. China en Israël zijn simpelweg twee totaal verschillende landen, die om totaal verschillende redenen belangrijk zijn.

Het zou de heer Von der Dunk dus sieren als hij China niet meer als kapstok gebruikt om zijn jodenhaat aan op te hangen. Of überhaupt eens stopt met het zoeken van aanleidingen om zijn antisemitisme met de wereld te delen. Het wordt wellicht tijd dat de Volkskrant deze handlanger van Hamas de deur gaat wijzen. Jodenhaat ventileren doe je maar lekker bij de KKK of de Moslimbroederschap.