Pia Dijkstra, heldin van de seculiere revolutie

De grootste meerwaarde van elke regering zonder deelname van het CDA is de mogelijkheid om onze wetgeving van religieuze en vaak christelijke invloed te vrijwaren. Hulde aan D66 die al jarenlang hard werkt aan het uitbannen van de weigerambtenaar. En ook bewondering voor Pia Dijkstra, niet enkel vanwege haar initiatief maar ook vooral de wijze waarop ze haar wetsvoorstel presenteerde. Ze koos een tactiek die weinig van onze volksvertegenwoordigers durven te voeren, ze was overtuigd, compromisloos, expliciet en helder.

Het optreden van Pia Dijkstra bij Knevel en van de Brink was dan ook een zeldzaam genot om te aanschouwen. Haar opponent was een frêle bejaarde christelijke vrouw, die ook nog eens geen hekel had aan homo's en wier zoon zelfs homo is. Tegen zo een tegenstander zouden de meeste politici mild zijn geweest. Pia bleef beleefd maar gaf geen millimeter toe en bleef principieel. Dijkstra stelde terecht dat ambtenaren zich aan de wet dienen te houden en dat een homostel recht heeft op een gelijke behandeling.

Het is hierom dat de afschaffing van de weigerambtenaar in mijn ogen zeer logisch is en eigenlijk geen politieke discussie behoeft. Ik zal toch mijn bijdrage leveren aan het debat, omdat het voor veel landgenoten geen uitgemaakte zaak is. De principes van de voorstanders van de nieuwe wet zijn helder: een neutrale overheid en gelijke behandeling voor homo's en hetero's. De medestanders van de weigerambtenaren stellen hier tegenover: het vermeende recht op gewetensbezwaren en het gebrek aan schade voor homo's.

Beide kampen kennen ook een eigen ''hellend vlak'' variant. Het gedogen van weigerambtenaren zal de deur openzetten voor andere (religieuze) gewetensbezwaren onder medewerkers van de overheid. De andere zijde bepleit dat een verbod vandaag zal leiden tot andere schendingen van ''religieuze vrijheden'' in de toekomst. Laten we de argumenten van de werkweigeraars eens zorgvuldig doornemen.

Stelling 1: Het verbod op de weigerambtenaar is een schending van het recht op gewetensbezwaren. Men denkt blijkbaar dat enkel het uitroepen van gewetensbezwaar, en vooral op religieuze grond, een recht is. Ze eisen van de rest van ons dat we hier respect voor hebben, ik respecteer enkel de ambtenaar die uit gewetensbezwaren zijn taak neerlegt. Het doet denken aan het zogenaamde recht om niet beledigd te worden, het is totaal subjectief en daarom beleidsmatig gezien volstrekt waardeloos.

Stelling 2: Er zijn genoeg ambtenaren die wel homo's willen trouwen, dus er is geen schending van rechten. Dit argument lijkt op het eerste oog sympathiek, de weigeraars erkennen het recht van homo's om te trouwen en gelukkig zijn er genoeg collega's die dit wel graag doen. Probleem opgelost? Nee, helaas is er nog steeds een probleem en dit argument is helemaal niet sympathiek. De reden dat homo's nog kunnen trouwen in Nederland is namelijk ondanks de weigerambtenaren en niet dankzij. Weigeren een wet uit te voeren, is de grootste mogelijke ontkenning van een recht door een ambtenaar. Let wel, de weigeraars beweren niet dat als er wel ''schade'' zou zijn voor homo's dat ze dan hun positie zouden herzien. Het tegenovergestelde is waar, het feit dat de schade nu klein is, wordt als argument gebruikt om ons zand in de ogen te strooien. De weigerambtenaren zouden niets liever willen dan dat al hun collega's het met ze eens zouden zijn.

Stelling 3: Niemand wil een ambtenaar op zijn of haar huwelijk die niet achter de ceremonie staat. Dit is de klap op de vuurpijl! De eigen ongehoorzaamheid wordt ingezet als argument om homo's af te schrikken. De weigerambtenaren kunnen of willen niet erkennen dat het onderwerp in kwestie niet de emotie van de ambtenaar is, maar de naleving van de wet. In de naschok van dit verbod kwamen de hysterische verhalen over een aanval op het christendom weer opzetten, en hoe onterecht! Het Christendom wordt in Nederland doorgaans met veel te veel respect behandeld.

Kunt u zich voorstellen hoe anders de reacties waren geweest op een ambtenaar van de belastingdienst die weigerde belastingen te innen? Wat als de burgemeester van Amsterdam, vanwege zijn republikeinse overtuiging, had geweigerd de koning te verwelkomen? Zouden er VVD'ers openlijk steun betuigen aan de belasting-ambtenaar? Zouden republikeinse 2de Kamerleden de burgemeester openlijk steunen? Ik vrees van niet.

Vanaf de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor homo's heeft de overheid de werkweigeraars de hand boven het hoofd gehouden. En dat allemaal omdat de overheid gevoelig was voor het argument dat deze weigeraars in dienst waren vòòr de openstelling. Laten we vooral niet uit het oog verliezen dat niemand wordt gedwongen als ambtenaar werkzaam te zijn. De aard van de overheid is er één die van wetten die continu worden aangenomen, aangepast of vernietigd. Als je in deze sector wenst te werken, hoor je hier rekening mee te houden. Zo simpel is het.

In Pia Dijkstra hebben wij atheïsten weer iemand gevonden die niet bang is voor het morele monopolie van de christenen, iemand die logica voor emotie plaatst. Er is nog een reden waarom Pia Dijkstra zoveel waardering verdient, ze was in staat een probleem met kleine praktische schade te verdedigen als een groot moreel onderwerp. In de woorden van Pia ''Je mag in elke andere functie gewetensbezwaren hebben maar niet in dienst van de overheid.''

De tijd is rijp om Nederland verder te seculariseren, laat Paars III ondanks al haar gebreken toch nog ergens goed voor zijn. Geen zondagsrust, wel stamcelonderzoek, geen besnijdenissen, geen bemoeilijking van abortus, makkelijkere toegang tot euthanasie, geen belastingcenten naar bijzondere scholen, geen diplomatieke banden met het Vaticaan en gevangenisstraffen voor alle betrokkenen bij seksueel misbruik in Nederlandse kerken.

Dit is mijn wensenlijst speciaal voor Pia en voor iedere politicus die zich bij haar durft aan te sluiten in haar strijd tegen christelijke dogma's en ongelijke behandeling van Nederlanders.