Het IMF heeft de kluit belazerd

Het is merkwaardig dat een instituut als het IMF juist nu met deze mea culpa, deze mea maxima culpa naar buiten komt. Daar moet een reden voor zijn, want anders wordt zo'n rapport gewoon niet, nooit gepubliceerd. Op dit niveau gebeurt niets 'bij toeval'.

De opgegeven reden dat het IMF heeft onderschat hoeveel schade de bezuinigingen, die werden geëist in ruil voor noodsteun, de Griekse economie heeft berokkend, is natuurlijk quatsch. Het IMF heeft daar ervaring genoeg mee met gevallen uit het verleden. Er speelt dus een hele andere reden.

Het kan zijn, dat men tot de conclusie is gekomen dat Griekenland ècht een dead end valley is en er geen cent meer bij moet. Dit jaar ontvingen de Grieken alweer 5,3 miljard aan steun van de troika, onderdeel van de tweede bail out ronde. Maar het kan ook zijn, dat het IMF de EU wil pushen haast te maken met die Banken Unie, daarmee Duitsland onder druk zettend. Immers, de Duitsers verzetten zich tegen een overhaast introduceren van een Banken Unie en limietloze funding vanuit het ESM om de systeembanken te herkapitaliseren, maar het zou koren op de molen van de Fransen zijn.

Het IMF had veel kritiek op het tijdrovende proces binnen de EC, maar geeft toe dat het 'politiek gezien lastig' was om sneller tot een akkoord met de private schuldeisers te komen. Dit is een signaal aan de EU dat het allemaal 'sneller' moet. In wiens belang is dat? Vooral van Frankrijk. Wie is topvrouw van het IMF? Christine Lagarde. Wie is beoogd opvolger van Barroso volgend jaar? Diezelfde Christine Lagarde.

Daarnaast geeft het IMF ruiterlijk toe dat er tijd gewonnen moest worden om de (internationale) bankenposities op Griekenland af te bouwen. Wie zaten daar tot over hun oren in? Wederom de Franse banken! De cirkel is niet vierkant, de Franse cirkel is kogelrond.

Maar...., waarom dan de ongekend harde kritiek van binnenuit het IMF zelf? Rommelt het soms intern daar? Is Lagarde haar positie niet meer zeker? Dat zou allemaal zomaar kunnen, maar dan gaat het Franse plannetje ook niet door. En als dat Franse plannetje niet doorgaat, dan betekent dat ruimte voor Duitsland om de stekker eruit te trekken. Zouden de Duitsers dan achter dit onverwachte mea culpa zitten? Dat lijkt niet erg waarschijnlijk, zo vlak voor de verkiezingen. Merkel wil nu juist rust aan het eurofront, daarom stemde ze ook in met dat absurde STEP-programma, waarmee de Franse centrale bank in feite onbeperkt geld mag bijdrukken. En hoe zeker is de politieke positie van Merkel eigenlijk?

Interessante ontwikkelingen allemaal, maar desalniettemin is dit vooral speculatie.

De redactie van DDS Finance houdt het er voorlopig op, op basis van de thans ter beschikking staande informatie, dat er een interne machtsstrijd binnen het IMF gaande is. Dat men daar ziet dat er voor Griekenland geen redden meer aan is, dat zowel tijd als geld 'op' zijn en dat het IMF weigert zijn helpende hand nog langer toe te steken.

Toch moet niet geheel worden uitgesloten dat dit hele circus bedoeld is om druk uit te oefenen op de Europese Raad van regeringsleiders van de Europese Unie, en dan met name op Duitsland, om versneld de Banken Unie er door te drukken. Immers, het IMF liet zich in weinig diplomatieke termen uit over het trage besluitvormingsproces binnen de Unie.

Maar het vestigen van een Banken Unie zal niet zo eenvoudig zijn, want dat betekent in feite een Duitse grondwetswijziging. In elk geval zal het Bundesverfassungsgericht zich daarover moeten uitlaten. En vervolgens het Duitse parlement.

En dit alles, zo kort voor de beoogde herverkiezing van Merkel, doet het ergste vrezen.

Zou de Franse arm werkelijk zover reiken dat dit complexe schaakspel van te voren diep doordacht is vanuit de Champs Elyssees? Dat het IMF als 'breekijzer' wordt gebruikt om de Banken Unie er versneld door te jassen vóór de Duitse verkiezingen van 22 september? Zich daarmee haar (financiële) toekomst zekerstellend? Dat blijft afwachten. Het worden vijftien interessante weken.