Erdogan en de soevereiniteit van Allah

Een vertaling van een fragment waar Erdogan zijn ware aard laat zien; die van een tirannieke theocraat. De tirannie is inherent aan zijn ideologie, hij zegt het in feite zelf.

Tirannieke neigingen maken waarschijnlijk deel uit van de menselijke blauwprint, zelfs in het moderne Westen. Immers, het liefst zagen wij een samenleving die in zijn geheel geordend  was naar ons eigen ideaalbeeld, anders zouden wij dit wereldbeeld immers niet aanhangen. Gelukkig hebben wij een effectieve wetgeving geïnstalleerd, die ons beschermt tegen onze eigen tirannieke trekken. Daarbij is het actief verwerpen en tegenwerken van onze eigen tirannieke trekken ook diep geworteld in onze (politieke) cultuur.

Onderstaand is een fragment van Erdogan tijdens zijn burgermeesterschap van Istanbul, in de periode tussen 1994 en 1998. In deze zelfde periode deed hij overigens ook zijn bekende uitspraak: ‘Democracy is like a train, when you reach your destination, you get off’.

Tenzij u Turks spreekt, is het fragment niet te verstaan, maar het is leuk om de mimiek, lichaamshouding en het vastberaden gezicht van Erdogan in zijn jongere jaren, eens te bestuderen. Via de Facebook pagina van mijn favoriete moslim, Tarek Fatah, heb ik een aantal vertaalde uitsneden kunnen vinden. Deze uitsneden leggen voor mij bloot waarom de religieuze ideologie van Erdogan per definitie onverenigbaar is met democratisch uit de macht verwijderd worden:

"But the fact is that 99% of the people of this country are Muslims. You cannot be both secular and a Muslim! You will either be a Muslim, or secular! When both are together, they create reverse magnetism [i.e. they repel one another]. For them to exist together is not a possibility! Therefore, it is not possible for a person who says 'I am a Muslim' to go on and say 'I am secular too.' And why is that? Because Allah, the creator of the Muslim, has absolute power and rule!"

"Now, this constitution is full of gaps and holes. Like a rag with patches. The other day journalists asked me what I think about this [constitution]. I said, Look, what do they say? That sovereignty belongs unconditionally to the people. You must think well. When [does the sovereignty belong to the people]? It is only when they go to the polls [every five years] that sovereignty belongs to the people. But both materially, and in essence, sovereignty unconditionally and always belongs to Allah!"

De essentie van het verhaal: soevereiniteit behoort toe aan Allah.

De overkoepelende theologische drijfveer van islamisten is het bewerkstelligen van de soevereiniteit van Allah op aarde, ook bekend als Hakimiyyat Allah. Dit gebeurt middels het implementeren van de heilige wetgeving: sharia. De soevereiniteit van Allah middels de sharia wordt bovengeschikt geacht aan de soevereiniteit van de bevolking. Dit simpele gegeven maakt democratie en politieke islam onverenigbaar en reduceert regeringsvormen op basis van sharia per definitie tot dictatuur.

Fellow travelers van de islam halen vaak aan dat het islamitische concept ‘shura’, hetgeen consultatie betekent, een bewijs is dat democratie onderdeel is van de islam. Shura betreft echter ongekozen schriftgeleerden die bepalen of een voorstel al dan niet verenigbaar is met de sharia. Dat heeft al weinig met democratie te maken, maar daarbij fungeren zij meestal als adviserend orgaan van een autocraat.

Het bijzondere is, is dat ik de bovenstaande claim nu wel kan maken, maar ik kan nog niets bewijzen. Het is namelijk nog nooit voorgekomen dat een islamistisch regime middels de stembus op effectieve wijze uit de macht verwijderd zou moeten worden. Erdogan heeft sinds zijn eerste overwinning, de overwinning altijd opnieuw behaald. De verkiezingen in Iran zijn wellicht een voorbeeld; de oppositie claimde de overwinning en beschuldigde het regime van fraude, maar dit is moeilijk te bewijzen. Mochten ze in 2009 inderdaad hebben gefraudeerd, dan is dat het theocratisch tirannieke mechanisme in werking. Het regime kon niet toestaan dat de soevereiniteit van het volk zou zegenvieren over de soevereiniteit van Allah, die zij bewerkstelligen.

In Egypte, dat overigens toch wel echt een ander land is dan Turkije, zijn er ook nog nooit verkiezingen geweest sinds de Moslimbroederschap aan de macht is. De tijd zal het ons dus leren. Het enige dat ik kan zeggen is dat hun ideologie het niet toestaat door het volk uit de macht verwijderd te worden.