Krijgen we er nog een Unie bij?

Vandaag berichtte Elsevier dat de Europese Unie er nog een Unie bij wil. Naast de Monetaire nu ook nog een Sociale Unie. Dit zou eurocommissaris Werkgelegenheid en Sociale Zaken, de Hongaar Laszlo Andor, hebben bepleit. Maar dit is weinig nieuws, want DDS berichtte hier al op 9 januari over. Wat wel nieuw is, is de steeds dwingender toon die deze eurocommissaris aanslaat. Zo wil hij bijvoorbeeld een Europees minimumloon invoeren, maar dat wil Duitsland helemaal niet. De zo vurig gewenste Europese eenheid lijkt verder weg dan ooit.

Want niet alleen op monetair gebied zijn de verschillen levensgroot, ook op sociaal terrein doemen er onweerswolken op aan de Europese horizon. Zoals ik vanochtend al op onze Finance pagina schreef: de EU kampt met een overweldigende werkloosheid en de vooruitzichten zijn bedroevend. Het geld is op, veel landen zijn bankroet en de private sector schept geen banen, want ze wordt kapotbelast door diezelfde overheden, die hun omvangrijke staatsapparaat moeten financieren. Het is dus kommer en kwel, en dat alles om de federale droom en de onheilsmunt de euro te 'redden'.

Je vraagt je inmiddels wel af, of er nog enig gezond verstand zit bij de Commissie. In diens voorstellen bepleit Andor namelijk ook, dat EU-onderdanen (dus ook Roemenen en Bulgaren) recht hebben op onze riante sociale uitkeringen. We hebben het dan niet over de Bulgaarse uitkeringsfraude, die recent bekend werd en waarvan Weekers zegt niets te weten, ondanks talloze waarschuwingen van de werkvloer. Nee, we hebben het dan over officieel EU-beleid. En Nederland heeft dat dus gewoon uit te voeren, net als het opgedrongen asiel en immigratiebeleid van mevrouw Malmström, die zegt, dat er in Zweden nog ruimte genoeg is.

Het schijnt voor de Europese Commissarissen bijzonder moeilijk te begrijpen te zijn dat water altijd naar het laagste punt stroomt. Want men behoeft toch geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen, dat als de verschillen tussen lidstaten zó groot zijn, dat een eurozonelid uit Bulgarije ruim driemaal het minimumloon van zijn land hier gratis kan ontvangen, dat mensen daar rustig in armoede hun lot blijven afwachten. Natuurlijk niet! Alleen een klein kind gelooft dat, en zelfs dat kan nog betwijfeld worden. Die mensen komen dus hier naartoe, en gelijk hebben ze vanuit hun eigen perspectief bekeken. Het beleid is dus fout en het roer moet om.

Maar de Europese Commissie ziet natuurlijk met lede ogen aan, dat hun 'speeltje', de euro, is mislukt. Zij zien de gevolgen van de one-size-fits-none, zij zien de tot buitensporige proporties opgelopen werkloosheid, overal in de Unie. Zij zien ook dat er geen oplossing is met de voortzetting van het huidige beleid. Maar in plaats dat er logisch beleid volgt, volgen er krampachtige pogingen tot opnieuw een vlucht naar voren. Zoals daar zijn de beoogde versnelde invoering van de Banken Unie, een verdere schuldverstrengeling, een verdergaande welvaartsherverdeling. En dat alles, zonder zich af te vragen of de Europese burger hier wel op zit te wachten. Het democratisch tekort van deze Unie is zelden groter geweest als vandaag. Het vertrouwen in de EU en de euro is zelden lager geweest als heden ten dage. Het kán ook niet in deze vorm en constellatie. Godsonmogelijk.

Alle economische seinen staan op rood, land na land komt in de problemen. Na Ierland, Griekenland, Portugal, Spanje en Cyprus dreigen nu ook landen als Slovenië, Malta, Italië en Frankrijk te bezwijken aan dit onheilsproject. En ook voor ons land doemen er intussen zware wolken op aan de horizon. En het trieste van dit alles is, dat het niet nodig was en ook dat er wat aan gedaan kan worden. Maar in plaats daarvan dendert de Brusselse TGV gewoon door alsof er niets aan de hand is.

Ook onze regering en het grootste deel van onze 'volksvertegenwoordigers' gaan mee met dit zelfmoordbeleid. Waarom? Wat is het voordeel voor Nederland? Heeft de euro ons land nog niet genoeg gekost? Ruim 700 miljard en er komt elk jaar zo'n 60 miljard bij. Geld dat we niet hebben en dat geleend moet worden. En als de plannen van de EC doorgaan en onze financiële sector verder wordt uitgekleed met een financiële transactie tax en, erger nog, eurobonds, dan zijn we van een sterk euroland verworden tot een ontwikkelingsland.

Daarom wordt het de allerhoogste tijd, dat er niet alleen in Duitsland, maar ook hier in Nederland eindelijk eens een eerlijk en open debat wordt gevoerd over de noodzaak en wenselijkheid om lid te blijven van deze Schulden Unie. Dat zijn we niet alleen aan onszelf verplicht, maar ook aan de generatie die dit land heeft opgebouwd en aan de generaties die komen gaan. Het is bijna twaalf uur mensen.

Wanneer wordt deze wereldvreemde waanzin een halt toegeroepen?